در این تحقیق از دی متیل دی اکسیران (dmd)، که از واکنش اکسون و استون در شرایط بافری ph خنثی حاصل می شود، به عنوان اکساینده استفاده شد. واکنش های اپوکسیداسیون پلی بوتادی ان و پلی بوتادی ان با گروه انتهایی هیدروکسیل در حضور نانو ذرات معدنی مانند نانو خاک رس و نانو دی اکسید تیتانیوم با درصد های متفاوت، در زمان های گوناگون و در دمای ثابت 0.1± 25 درجه سانتی گراد مورد بررسی قرار گرفتند. در این فرایند از نانو خاک رس به عنوان کاتالیست انتقال دهنده فاز در اپوکسیداسیون پلی بوتادی ان ها استفاده گردید و نتایج بدست آمده از طیف های 1hnmr، 13cnmr و ft-ir اثبات نمود که نانو خاک رس بر روی پیوند دوگانه سیس بصورت انتخابی عمل می نماید و این پیوند دوگانه را نسبت به پیوند های دوگانه ترانس و وینیل بیشتر اپوکسید می نماید. نانو خاک رس بدلیل انتخابی عمل نمودن بر روی پیوند دوگانه سیس، بازده اپوکسیداسیون پلی بوتادی ان با درصد بالای ترانس و وینیل را کاهش می دهد. همچنین نانو دی اکسید تیتانیوم در مقادیر متفاوت مورد بررسی قرار گرفت که مشخص شد نانو دی اکسید تیتانیوم با تشکیل کمپلکس با دی متیل دی اکسیران، موجب افزایش محسوسی در بازده اپوکسیداسیون پلیمر های پلی بوتادی ان می گردد. علاوه بر این، از بررسی نتایج و آزمایشات بدست آمده از این تحقیق، معلوم گشت که سرعت اپوکسیداسیون پیوند های دوگانه وابسته به ریز ساختار آن بوده که بصورت زیر می باشد: 2،1- وینیل < 4،1- ترانس < 4،1- سیس از مهمترین مزیت های این روش می توان به عدم وقوع واکنش های جانبی، سریع بودن، دسترسی آسان به مواد اولیه و بی خطر بودن برای طبیعت اشاره داشت.

در این پژوهش، پلیمر حکاکی شده¬ی جدیدی به منظور جداسازی انتخابی و پیش تغلیظ یون¬های نیکل (ii) سنتز گردید. ابتدا لیگاند n- (2- هیدروکسی فنیل) آکریل آمید به عنوان مونومر عاملی سنتز شد و ساختار آن توسط آنالیزهای ft-ir و 1h nmr بررسی شد، بعد از آن یون¬های نیکل (ii) با مونومر عامل¬دار، برای تشکیل کمپلکس وارد واکنش شد. سپس پلیمر قالب یون نیکل، در حضور اتیلن گلیکول دی متاکریلات(egdma) به عنوان عامل شبکه¬ساز و 2و2- آزوبیس ایزوبوتیرونیتریل ((aibn به عنوان آغازگر، با پلیمریزاسیون رسوبی به¬دست آمد. یون¬های نیکل (ii) با استفاده از محلول 2/0 مولار edta به عنوان حلال شویش، از شبکه پلیمری خارج شدند. در ادامه کاربرد این پلیمر در ستون¬های استخراج فاز جامد به عنوان جاذب مورد بررسی قرار گرفت و شرایط استخراج با تغییر پارامترهای ph، دما و سرعت جریان عبور محلول نمونه، بهینه شد که این پلیمر در 7ph=، دمای 25 و سرعت جریان ml min-1 4/0 بالاترین درصد استخراج یون نیکل را نشان داد. واجذب یون فلزی از کارتریج نیز با تغییر نوع و حجم محلول واجذبی بهینه شد، که edta به عنوان محلول واجذبی و حجم ml 10 به عنوان حجم بهینه انتخاب شد. ظرفیت جذب این پلیمر 38 میلی¬گرم یون نیکل بر یک گرم پلیمر به¬دست آمد، مطالعات گزینش پذیری نیز در حضور یون¬های کادمیوم (ii)، روی (ii)، سرب (ii) و نیکل (ii) به عنوان فلز هدف انجام گرفت.

تکنولوژی حکاکی مولکولی یک استراتژی جهت تولید سایت¬های پیوندی گزینش پذیر در یک مجموعه ی پلیمری بسیار متخلخل است که توانایی تشخیص یک مولکول خاص را دارد. تکنیک های جداسازی مبتنی بر تشخیص مولکولی به دلیل گزینش پذیری بالای خود برای تشخیص مولکول هدف توجه زیادی را در رشته های متنوعی به خود جلب کرده اند. در این پژوهش از n-(2-هیدروکسی فنیل)آکریل آمید بعنوان لیگاند کمپلکس دهنده با فلز، اتیلن گلیکول دی¬متاکریلات بعنوان عامل پیوند دهنده¬ی عرضی و آزوبیس¬ایزوبوتیرونیتریل بعنوان آغازگر استفاده شده است. در مرحله¬ی اول لیگاند مورد نظر سنتز شد و از آنالیزهای ft-ir و 1h-nmr برای شناسایی آن استفاده شد. در مرحله¬ی دوم لیگاند مربوطه با یون¬های کادمیوم (ii) کمپلکس داده و به وسیله¬ی آنالیزهای ft-ir، uv-vis و chns شناسایی شد. سپس در مرحله¬ی سوم با اضافه کردن اتیلن¬گلیکول¬دی¬متاکریلات و آغازگر، فرایند کوپلیمریزاسیون انجام گرفت. در مرحله¬ی آخر یون¬های کادمیوم توسط هیدروکلریک¬اسید m 2/? از درون مجموعه¬ی پلیمری خارج شدند. ذرات پلیمری حاصل توسط آنالیزهای ft-ir، و chns شناسایی شدند. ماکزیمم ظرفیت جذب، ph بهینه، دمای بهینه و زمان بهینه ی جذب به ترتیب mg g-1 96/34 ، ph=8، 20°c و min 60 به دست آمدند. در مطالعه ی گزینش پذیری، پلیمر حکاکی شدهt گزینش پذیری بالایی را برای یون های کادمیوم در حضور دیگر یون های فلزی رقیب با بار و شعاع یونی مشابه نظیر: روی(ii)، نیکل(ii) و سرب(ii) نشان داد. همچنین مشخص شد که پلیمر حکاکی شده می تواند بدون اینکه کاهش چشمگیری در ظرفیت جذب آن ایجاد شود می تواند بارها مورد استفاده قرارگیرد.