نام پژوهشگر: رحیم جمشیدی

ضرورت سرمایه گذاری شرکت های بیمه (درمانی- عمر) در ورزش همگانی از نظر کارشناسان بیمه و ورزش
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علامه طباطبایی - دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی 1390
  رحیم جمشیدی   غلامعلی کارگر

هدف از انجام این پژوهش، بررسی ضرورت سرمایه گذاری شرکت های بیمه در ورزش همگانی بود. جامعه آماری این پژوهش، 60 نفر از کارشناسان بیمه و ورزش بودند که بطور مساوی 30 نفر آنها از اعضای هئیت علمی رشته تربیت بدنی از دانشگاه های تهران با گرایش مدیریت ورزشی و 30 نفر از کارشناسان و صاحب نظران بیمه اشخاص بوده است. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته که روائی آن توسط چندین نفر از اساتید صاحب نظر تأیید شد و برای پایائی آن از روش آلفای کرونباخ (آلفا=861/0) ستفاده گردید، در نهایت از 80 پرسشنامه توزیع شده 65 پرسشنامه به محقق بازگردانده شدکه 60 نسخه آن قابل استفاده بود. پرسشنامه مشتمل بر 53 سئوال رتبه بندی شده در زمینه بررسی ضرورت سرمایه گذاری شرکت های بیمه در ورزش همگانی و گسترش آن با توجه به نتایج مثبتی که گسترش ورزش همگانی برای شرکت های بیمه،افراد تحت پوشش و جامعه ورزشی کشور در پی خواهد داشت،بود. داده های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی،آزمون t یگانه و t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. بر اساس یافته های پژوهش و با توجه به این که کارشناسان بیمه و ورزش سئوال اصلی پژوهش را مورد تایید قراردادند، می توان بیان کرد که سرمایه گذاری شرکت های بیمه در ورزش همگانی در راستای اهداف شرکت-های بیمه و توسعه ورزش کشور نقش مهمی را ایفا می-کند. هر دو گروه کارشناسان معتقد بودند که این سرمایه گذاری در راستای گسترش ورزش همگانی و افزایش سطح سلامت افراد تحت پوشش بیمه،کاهش هزینه های درمانی تحمیل شده به شرکت های بیمه،دستیابی به اهداف مورد نظر شرکت های بیمه و تعامل بین این شرکت ها و فدراسیون ورزش های همگانی برای بهره برداری بهتر از امکانات در راستای گسترش تندرستی و سلامت می تواند موثر باشد. البته کارشناسان بیمه در انجام امور حمایتی تاکید بیشتری داشتند تا امور اجرایی،به نحوی که در مورد سرمایه گذاری جهت گسترش زیرساخت های ورزشی و افزایش اماکن ورزشی در دسترس و جذب کارشناسان ورزش به عنوان مربی در راستای ارتقاء کیفیت برنامه-های آموزشی- ورزشی نظر مساعدی را نشان ندادند.که از مهمترین دلایل آنان در نپذیرفتن این دو مورد ذکر شده می توان به محدودیت های قانونی شرکت های بیمه در امر سرمایه گذاری و فقدان تجربه عملی مدیران شرکت های بیمه در امور اجرایی ورزش اشاره کرد. در حالی که کارشناسان ورزش در خصوص این موارد نیز نظر مساعدی داشتند.