چکیده: پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین میزان استفاده معلمان ازشاخص های روش های فعال تدریس با تصور از کیفیت زندگی کلاسی دانش آموزان در درس علوم پایه سوم راهنمایی شهر تبریز پرداخته است. روش تحقیق این پژوهش توصیفی همبستگی می باشد. در جمع آوری اطلاعات از ابزارهای اندازه گیری پرسشنامه محقق ساخته شاخص های فعال تدریس و پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی کلاسی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل دو قسمت می باشد:کلیه معلمان درس علوم پایه سوم راهنمایی شهر تبریز در سال تحصیلی 90-89 که در حدود 130 نفر می باشد.کلیه دانش آموزان پایه سوم راهنمایی شهر تبریز در سال تحصیلی 90-89 که در حدود 53202نفر می باشد. برای انتخاب حجم نمونه معلمان از فرمول کوکران استفاده شده است، طبق این فرمول حجم نمونه معلمان 97 نفرمی شود. حجم نمونه دانش آموزان 388 نفر (200دختر و 188پسر)که به صورت تصادفی از کلاس های معلمان انتخاب شده اند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شده است.نتایج حاصل از اطلاعات نشان داد که به نظر دانش آموزان بیشتر معلمان درس علوم مقطع سوم راهنمایی از شاخص های روش های فعال تدریس استفاده می کنندکه این امر باعث افزایش نگرش دانش آموزان به کیفیت زندگی کلاسی شده است. یعنی بین استفاده معلمان از شاخص های روش های فعال تدریس و کیفیت زندگی کلاسی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد.