چکیده : این رساله با عنوان موانع گسترش همکاریهای اقتصادی کشورهای اسلامی با مطالعه موردی بر روی کشورهای ایران ، پاکستان و ترکیه تدوین شده است . با توجه به اینکه بیشتر کشورهای اسلامی از پتانسیل های فراوانی برای گسترش روابط نزدیک و به خصوص اقتصادی برخوردارند، تا به حال همکاریهای اقتصادی در بین کشورهای اسلامی در سطح پائینی انجام شده ، علیرغم اینکه سازمانها و جلسات متعددی در این زمینه تشکیل شده است . در این پژوهش به برخی از موانعی که دولت های اسلامی برای گسترش مناسبات اقتصادی پیش رو دارند اشاره شده است ، که فرضیاتی که در مورد این موانع ذکر شده اند عبارتند از: 1– اهداف متفاوت کشورهای اسلامی که برای مثال یکی از مهمترین اهداف ترکیه در عرصه بین المللی ، عضویت در اتحادیه اروپا می باشد و یا از مهمترین اهداف پاکستان ، حل بحران کشمیر و موضوع افراط گرایی اسلامی است و از اهداف مهم جمهوری اسلامی ایران بحث پرونده هسته ای می باشد. فرض دوم ، به موضوع ساختاراقتصادی کشورهای اسلامی است که مهمترین نکته عدم توازن قدرت اقتصادی دربین کشورهای اسلامی است و به سیر توسعه در این کشورها و به خصوص کشورهای مورد نظر پرداخته شده است . فرض سوم ، مناقشات و اختلافات ایدئولوژیک در بین کشورهای اسلامی است که این اختلافات بیشتر در مورد شیعیان و اهل سنت می باشد ، به عنوان یک مورد عملی به اختلافات و هابیون عربستان و شیعیان ایران اشاره شده، البته دیگر کشورهای اسلامی به خصوص پاکستان در نظر گرفته با وجود این گونه مشکلات، گسترش چشمگیری در مناسبات اقتصادی نخواهند داشت و بیشتر در راستای تشکیل سازمانها و کنفرانسها فعالیت خواهند کرد .