هدف از انجام این تحقیق بررسی ارتباط بین شیوع و شدت آسیب با برخی عوامل خطرزا در?مسابقات کاراته می باشد. جامعه آماری این تحقیق کلیه ی کاراته کاهای شرکت کننده در المپیاد دانشجویی ساری در سال 1389 با میانگین سن91/2± 60/23 سال، قد80/4± 23/177 سانتیمتر و وزن11/12± 41/70 کیلوگرم بودند. برای بررسی شیوع و شدت آسیب در مسابقات، از دو دوربین فیلم برداری استفاده شد. محقق به وسیله ی پرسشنامه محقق ساخته آسیب ها را با نظر پزشک مسابقات در هنگام مسابقه ثبت می نمود و سایر اطلاعاتی که از طریق فیلم برداری قابل جمع آوری نبود به وسیله پرسشنامه گردآوری شد. داده ها با استفاده از? آزمون خی - دو مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت( 05/0? p). نتایج این تحقیق نشان داد که بین میزان شیوع آسیب در نقاط مختلف تاتامی اختلاف معنی داری وجود داشت(001/0 ,p=429/105 x2=). همچنین بین شیوع آسیب در زمانهای مختلف مسابقه اختلاف معنی داری یافت شد(001/0 ,p=543/23 x2=). با توجه به نتایج آماری، بین میزان شیوع آسیب با توجه به سابقه ورزشی کاراته کاها اختلاف معنی داری یافت شد(001/0 ,p=229/38 x2=). همچنین در بررسی میان شدت آسیب با سابقه ورزشی کاراته کاها ارتباط معنی داری وجود داشت(042/0p=). قابل ذکر است که بیشترین شدت آسیب با زمانهای مختلف در مسابقات کاراته در دقیقه ی سوم(3/54%) رخ داده بود(029/0p=).همچنین نتایج تحقیق بیانگر آن بود که بین شیوع آسیب در نقاط مختلف تاتامی با اوزان مختلف، زمانهای مختلف مسابقه، شدت آسیب و سابقه ورزشی کاراته کاها ارتباط معنی داری وجود ندارد.