هدف از تدوین رساله حاضر، تعریف و تحلیل نگرشی جدید در جهان مجسمه سازی معاصر می باشد که از دهه 50 قرن 20 میلادی به بعد در رویکردهای نوین مجسمه سازی انگلستان به منصه ظهور رسید. این نگرش، به کارگیری ویژگی های نقاشی به طور مشخص در فضای حجمی مجسمه ها و چیدمانها را شامل می شود و از این رو برخلاف نگرش سنتی و کلاسیک، جهانی تازه در تعریف فرم، فضا و محتوا را در فضای سه بعدی مجسمه مطرح می سازد. در همین راستا به چگونگی بسط پیدا کردن دامنه سبک های هنری و عدم قطعیت در تعریف مرزبندی های سنتی اشاره می کنیم. به گونه ای که مجسمه سازی معاصر برای در نوردیدن و کشف هر چه بیشتر ابعاد فضا، از تعریف ساده و کلاسیک خود پا فراتر می گذارد. در این تحقیق که به روش توصیفی صورت می پذیرد، با شاهد قراردادن اطلاعات تاریخ هنری و همچنین تحلیل و توصیف تصاویر با تمرکز بر روی مهمترین اصل در نقاشی یعنی رنگ و تعامل آن با مجسمه سازی به طور خلاصه در دوره های تاریخی مختلف و به ویژه در آثار مجسمه سازان موج نوی انگلستان مورد بررسی قرار می گیرد.