پژوهش حاضر به بررسی میزان انطباق برنامه ی درسی رشته ی علوم تربیتی با گرایش آموزش و پرورش پیش دبستانی و دبستانی با نیاز بازارکار می پردازد که به صورت کیفی انجام پذیرفته است. در این راستا اهداف تحقیق شامل میزان پاسخگویی برنامه ی درسی رشته ی علوم تربیتی با گرایش آموزش و پرورش پیش دبستانی و دبستانی به نیاز دانشجویان، تعیین میزان رضایت مدیران سازمانهای استخدام کننده ی فارغ التحصیلان از دانش، مهارت و نگرش کسب شده توسط فارغ التحصیلان، و تعیین میزان رضایت دانش آموختگان این رشته از دانش، مهارت و نگرش کسب شده ی حاصل از برنامه می باشد. جهت دستیابی به اهداف تحقیق سئوالاتی مطرح و به صورت میدانی به جمع آوری اطلاعات پرداخته شده است. در جمع آوری اطلاعات میدانی از ابزار اندازه گیری مصاحبه استفاده شده است که آن نیز از نوع مصاحبه ی عمیق می باشد. جامعه ی آماری پژوهش شامل موارد زیر بوده است: 1- کلیه ی مدیران سازمانهای آموزش و پرورش و بهزیستی؛ 2- دانش آموختگان رشته ی علوم تربیتی ( گرایش آموزش و پرورش پیش دبستانی و دبستانی) دانشگاه تبریز که از سال 85 تا کنون فارغ التحصیل شده بودند؛ 3- دانشجویانی که حداقل 4 ترم از طول تحصیل آنها سپری شده بود. انتخاب نمونه ی آماری از نوع نمونه گیری هدفمند می باشد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از مصاحبه نیز از روش پدیدار شناختی استفاده شده است. نتایج نشان داد که برنامه ی درسی رشته ی آموزش و پرورش پیش دبستانی و دبستانی از لحاط میزان پاسخگویی به نیازهای دانشجویان چندان موفق نبوده است. همچنین میزان رضایت کارفرمایان از دانش و نگرش دانش آموختگان در سطح متوسط و میزان رضایت آنها در حوزه ی مهارت دانش آموختگان ضعیف می باشد. در حالی که میزان رضایت دانش آموختگان از دانش و مهارت کسب شده ی حاصل از این رشته در سطح مطلوب؛ ولی سطح رضایت آنها از نگرش کسب شده پایین است.