هدف: پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه ی بین سبک های یادگیری با مولفه های حالت فراشناختی در دانشجویان دختر دانشکده ی علوم انسانی دانشگاه گیلان طرح ریزی شد. روش: این پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی بود و جامعه ی آماری آن شامل کلیه دانشجویان دختر دانشکده علوم انسانی دانشگاه گیلان در سال تحصیلی 90-1389 می گردید. درمجموع 410 دانشجو شاغل به تحصیل در رشته های مختلف علوم انسانی که در دامنه سنی 33- 17 و با میانگین 47/1 ± 16/20 سال قرار داشتند، در این پژوهش شرکت کردند و پرسشنامه حالت های فراشناختی اونیل و عابدی و پرسشنامه سبک های یادگیری ورمونت را تکمیل نمودند و میانگین نمرات ترم پیش به عنوان شاخص عملکرد تحصیلی آنان در نظر گرفته شد. داده ها با استفاده ازضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه گام به گام تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشانگر آن بود که از میان سبک های یادگیری، سبک مبتنی بر کاربرد و از بین مولفه های حالت فراشناختی، مولفه ی آگاهی فراشناختی در بین دانشجویان دختر دارای بیشترین فراوانی بودند. همچنین تحلیل های همبستگی نشان داد، بین تمام مولفه های حالت فراشناختی و سبک های یادگیری به جز سبک یادگیری مبتنی بر کاربرد همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد (01/0>p). تحلیل های رگرسیون نیز آشکار ساخت، حالت فراشناختی برنامه ریزی، بیشترین سهم را در تبیین واریانس سبک های یادگیری معطوف به بازآفرینی (24/0= ?) و معطوف به معنا و هدف (22/0=?) دارد. ازسوی دیگر مولفه ی خودبازبینی، بیشترین سهم را در تبیین واریانس سبک های یادگیری مبتنی بر کاربرد (19/0= ?) و غیرمتمرکز (23/0= ?) از خود نشان داد. علاوه برآن از بین چهار سبک یادگیری و چهار مولفه ی حالت فراشناختی، به ترتیب سبک معطوف به معنا و هدف (0001/0p< ؛ 01/13=f) و راهبردشناختی (001/0p< ؛ 41/11=f)، قویترین پیش بینی کننده های عملکرد تحصیلی ظاهرشدند. نتیجه گیری: سبک های یادگیری و مولفه های حالت فراشناختی با یکدیگر رابطه تنگاتنگی دارند و عملکرد تحصیلی می تواند متاثر از هر دوی آنها باشد. نظربه اینکه سبک های یادگیری و مولفه های حالت فراشناختی آموختنی هستند، می توان با آموزش آنها به ویژه سبک یادگیری معطوف به معنا و هدف و حالت فراشناختی راهبرد شناختی طی برنامه های تربیتی-مداخله ای به ارتقاء عملکرد تحصیلی و در تسهیل فرایند یادگیری دانشجویان یاری رساند. کلیدواژه ها:حالت فراشناختی، سبک های یادگیری، عملکرد تحصیلی