ماتریکس متالوپروتئینازها mmps)) پروتئین های واجد روی می باشند که فاکتورهای رشد، پروتئین های اتصالی فاکتورهای رشد و پروتئین های سطح سلولی را پردازش می کنند. آن ها همچنین اجزای ماتریکس خارج سلولی را تجزیه نموده و بنابراین نقش اصلی در تغییرات بافتی مرتبط با فرآیندهای پاتولوژیک مختلف مثل رشد، تهاجم، و متاستاز سرطان دارند. ماتریکس متالوپروتئیناز9 یک عضو از خانوادهmmp می باشد که همچنین به عنوان ژلاتیناز b یا کلاژناز تیپ iv (92 کیلودالتونی) شناخته شده است. mmp9 با آزادسازی فاکتورهای رشد نقش اساسی در رشد تومور دارد. تنوعات ژنتیکی مثل پلی مورفیسم های تک نوکلئوتیدی در منطقه تنظیمی ژن های mmpمی تواند بر سطح بیان اثر گذارد. پلی مورفیسم جانشینی تک نوکلئوتیدی c به t در 1562 پروموتور mmp9 می تواند بیان ژن را با کاهش پروتئین های مهارکننده نسخه برداری اتصالی آلل t افزایش دهد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات احتمالی این پلی مورفیسم در سرطان ریه، در جمعیت ایران می باشد. بنابراین 120 بیمار مبتلا به سرطان ریه و 100 فرد کنترل با روش rflp-pcr تعیین ژنوتیپ شدند. آنالیز ها نشان داد که ژنوتیپ tt در بیماران (33/43%) فراوانی بالاتری نسبت به کنترل ها (23%) دارد. در مقایسه با ژنوتیپ ccبه عنوان رفرانس ارتباط آماری معنی داری بین افرادtt+ct و افراد با ژنوتیپ tt با سرطان ریه مشاهده شد ( به ترتیب 31/2=or، 23/14-13/0=ci و 56/2=or ، 82/23-06/0=ci). آنالیز های طبقه بندی شده نشان داد که استعمال دخانیات، جنس، سابقه فامیلی و سن ممکن است خطر سرطان ریه را تغییر دهند. مردان حامل آللt خطر 94/3 برابری سرطان ریه داشتند (55/10-47/1=ci). اما این خطر در در زنان با ژنوتیپ tt به 84/2 کاهش یافت (12/6-1=ci). افراد سیگاری با ژنوتیپ tt و افراد سیگاری با ژنوتیپ هایtt+ct به ترتیب خطر 45/3 (24/9-28/1) و 66/14 (47/53-95/3) برابری برای سرطان ریه داشتند. در حالی که این خطر در غیر سیگاری ها به 01/2 کاهش یافت (37/4-92/0). آنالیز داده ها همچنین نشان داد که آلل t سن سرطان ریه را کاهش می دهد و افراد سرطانی با ژنوتیپ tt در معرض خطر 89/19 (60/120-21/3) برابری و افراد واجد سابقه فامیلی خطر 18/2 برابری برای سرطان ریه دارند (59/4-03/1).