هدف اصلی این مطالعه بررسی از طرح و الگوی اولیه به صورت فردی و گروهی بر مهارت نوشتاری فراگیران ایرانی با توجه به نوع نوشتن توصیفی و استدلالی می باشد. شرکت کنندگان دانشجوی دوره کارشناسی زبان انگلیسی دانشگاه مشهد بودند. بعد از تقسیم تصادفی دو گروه شرکت کننده به فردی و گروهی از آنها خواسته شد دو نوع انشای توصیفی و استدلالی را بنویسند. به دو گروه 10 دقیقه زمان طرح ریزی و 30 دقیقه زمان نوشتن داده شد. گروه فردی پروسه نوشتن را به صورت انفرادی انجام داده در حالیکه در گروه جمعی بر مبنای همکاری دانشجویان حق تعامل نظر با هم دیگر را داشتند. نتایج t تست و آمار انجام شده دلیل بر تفاوت عملکرد گروه جمعی در مقایسه با گروه انفرادی بود. نمرات پایانی هر انشا توسط دو مصحح و با استفاده از رهنمای تصحیح کوهن (1994) بررسی شده بود. نتایج مبتنی بر تاثیر عملکرد کار گروهی بر نوشتار فارسی زبان ایرانی بود. این نتایج می تواند به توسعه فهم فراگیران از پروسه ذهنی به کار گرفته شده در طرح ریزی اولیه منجر شود به علاوه نتایج می تواند به طور خاص در شاخه آموزش زبان دوم کمک شایانی داشته باشد.