هدف پژوهش: این پژوهش به بررسی تاثیر تئاتر موزیکال بر ایجاد نشاط در دانش آموزان ابتدایی می پردازد. روش پژوهش: در این پژوهش از روش مطالعه علی- مقایسه ای استفاده شده است، زیرا متغیر مستقل (تئاتر موزیکال) دستکاری نمی شود و فقط رابطه آن با متغیر وابسته (شادی و نشاط دانش آموزان ابتدایی) از طریق مقایسه دانش آموزان تحت تاثیر تئاتر موزیکال و دانش آموزانی که تحت تاثیر تئاتر موزیکال نبودند مورد بررسی قرارگرفته است. در این پژوهش از روش نمونه گیری تصادفی استفاده گردید بدین منظور از بین دانش آموزان مقطع سوم و چهارم، 44 نفر از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب (گروه اصلی) و معادل آن 44 نفر از دانش آموزان همین مدرسه که تحت تاثیر این برنامه قرار نداشتند (گروه گواه) به همان روش انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه شادمانی آکسفورد که یکی از ابزارهای مهم برای سنجش شادی توسط آرجیل و لو (1989) تهیه شده استفاده گردیده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز آزمون آماری تی استودنت و خی دو به کار گرفته شده است. یافته ها: دانش آموزان دو گروه از نظر سواد، سن و شغل والدین و همچنین تعداد فرزند در خانواده با هم تفاوتی نداشتند. اکثر والدین دو گروه دارای تحصیلات دانشگاهی و مشاغل اداری بودند.آزمون های آماری نشان دادند که روش های مبتنی بر بکارگیری ویژگی های تئاتر موزیکال بر شادی دانش آموزان تاثیر دارد بطوریکه دانش آموزانی که تحت تاثیر این برنامه قرار داشتند نسبت به گروه گواه از این نظر تفاوت معنی داری داشتند.