آموزش دینی که در نظام آموزشی ما به عنوان «تعلیمات دین و زندگی» مطرح است، نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد. بر اساس تحقیقات صورت گرفته، آموزش مفاهیم دینی در حال تبدیل شدن به یکی از مواد درسی پوچ است و آینده نگران کننده ای را پیش روی دارد. بر همین اساس پژوهش کنونی با در نظر گرفتن اهمیت تفکر انتقادی در هویت دینی دانش آموزان و همچنین فقدان کارایی لازم ماده درسی دین و زندگی، به بررسی تأثیر روش تدریس مبتنی بر پرسش و پاسخ در ماده درسی دین و زندگی بر رشد مهارت تفکر انتقادی دانش آموزان مقطع سوم متوسطه پرداخته است. این پژوهش یک پژوهش نیمه تجربی است و نمونه آماری بر اساس روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که استفاده از روش تدریس مبتنی بر پرسش و پاسخ در ماده درسی دین و زندگی بر رشد مهارت تفکر انتقادی دانش آموزان تأثیر معنی داری دارد. هم چنین مشخص می سازد که این تأثیر در خرده مهارت های استدلال استقرایی، استنباط، استنتاج و تحلیل نیز معنی دار بوده اما بر خرده مهارت ارزشیابی تأثیر معنی داری نداشته است. هم چنین مشخص شده است که این تأثیر در پسران و دختران ماهیت یکسانی داشته و از لحاظ جنسیت، تفاوت معنی داری بین دختران و پسرانی که از این روش بهره جسته اند، وجود ندارد