قرعه از جمله قواعد فقهی است که می تواند راه گشای بسیاری از مشکلات باشد ، فقهای اسلامی در موارد متعددی از این قاعده استفاده نموده و ادلّه ای بر مشروعیت آن ذکر نموده اند، در نوشته حاضر پس از بررسی تعریف وماهیت قرعه، ادله مشروعیت آن مورد بررسی قرار گرفته، پس از بررسی ادله ، اصل مشروعیت آن در فقه اسلامی نتیجه گرفته شده است، همچنین پس از بررسی مقدار دلالت ادله در فقه امامیه، این نتیجه حاصل شده که هیچ خدشه ای بر عمومات قرعه وارد نیست بنابر این در هر امر مشکل، مجهول و معضل که مربوط به موضوعات خارجی باشد و حل اشکال و رفع جهل آن به وسیله هیچ یک از طرق عادی یا اصول عملیه ممکن نباشد، می توان ازقرعه استفاده نمود ، خواه درموضوعی واقع معلوم باشد اما نزد ما مجهول ، یا این که واقع معلومی وجود نداشته باشد ، خواه حق الناس باشد یا حق الله ، همچنین بر طبق دیدگاه رایج در اهل سنت ، تنها در تساوی حقوق افراد و تزاحم بر این حقوق ازقرعه استفاده می شود، محور دیگر پژوهش بررسی موارد استفاده از قرعه درحقوق ایران است، نتیجه این بررسی این که قرعه یک فرض قانونی محسوب می شو دو منحصربه مواد ذکر شده نیست