سرمایه گذاری در آموزش وپرورش محور اصلی رشد اقتصادی در اکثر کشور های پیشرفته و توسعه یافته می باشد و در کشورهای در حال توسعه در اکثرموارد، سرمایه گذاری در آموزش و پرورش باعث رشد اقتصادی شده است. بدلیل اثرات بلند مدت مطلوبی که آموزش و پرورش براقتصاد کشور برجای می گذارد دولت خود ارائه کننده خدمات آموزشی کشور می باشدو همواره در تخصیص منابع دولتی ارقام عمده ای به این بحث اختصاص می یابد، لذا باید تخصیص امکانات عادلانه بوده و همواره در راستای افزایش کارائی این بخش زیربنائی تلاش نمود. برای دست یابی به این هدف ارزشمند باید عملکرد اجزا آموزش و پرورش مورد تحلیل موشکافانه قرار گیرد. در تحقیق حاضر، منظور از اجزا همان سازمانهای آموزش و پرورش می باشد که براساس بخشنامه ساماندهی وزارت آموزش و پرورش در سه سطح طبقه بندی می گردندو با در نظر گرفتن سه متغیر ورودی که عبارتند از اعتبارات عملکردی، نرخ تراکم دانش آموزی و میزان تحصیلات معلمان و دو متغیر خروجی شامل نرخ گذر و نرخ فارغ التحصیلی، با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها کارائی آنها مورد ارزیابی قرار می گیرد تا مشخص گردد واحدهای مزبور تا چه میزان در دسترسی به اهداف موفق بوده اند. لذا این تحقیق سعی دارد تا باتحلیل وضعیت آموزش وپرورش دراستانهای کشور درتمام مقاطع تحصیلی، به نقاط قوت وضعف نظام آموزشی بیش از پیش واقف گردد تا برای رفع مشکلات و معضلات وتقویت نقاط قوت طرح ها و برنامه ها، راهکارهای مناسبی را پیشنهاد نماید. با ساخت مدلهای مناسب dea، حل آن از طریق دو روش ccr,bccبا به بکاربردن نرم افزار deaos, تعیین کارائی نسبی هریک از dmuها و سپس رتبه بندی واحدهاو بررسی تغییرات کارایی با استفاده از شاخص مالم کوئیست در طی سالهای مورد مطالعه کارایی سازمانهای آموزش و پرورش مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد.