هدف اصلی تحقیق بررسی اثر هماهنگی بین استراتژی های مالی بر عملکرد شرکت ها است. جامعه آماری تحقیق حاضر تمامی شرکت های حاضر در بورس اوراق بهادار تهران در سال 1385 است. بر اساس آمار سازمان بورس اوراق بهادار تهران تعداد شرکت های حاضر در بورس در سال مورد نظر 432شرکت بوده است، اما بررسی روند معاملاتی این شرکت ها نشان می دهد که سهام حدود 250 شرکت به طور فعال مورد معامله قرار می گرفت. از میان این شرکت ها، برای برخی از صنایع مانند صنعت واسطه گری های مالی، امکان مشخص نمودن تمامی استراتژی های مالی وجود ندارد، در نتیجه این شرکت ها نیز از جامعه آماری حذف گردیدند. در نهایت با حذف شرکت های زیان ده از جامعه آماری و در نظر گرفتن شرکت هایی که در ارتباط با پرسشنامه توزیع شده نیز همکاری کرده بودند، 62 شرکت به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. نتایج حاصل از آزمون فرضیات تحقیق نشان می دهد که وجود هماهنگی بین هر کدام از گونه های استراتژی زیر سیستم مالی با گونه استراتژی مالی شرکت(هماهنگی درونی- عمودی) باعث بهبود عملکرد می شود، همچنین هر چقدر میزان هماهنگی بین گونه های استراتژی زیر سیستم مالی بیشتر باشد،(هماهنگی درونی- افقی) عملکرد بهتر خواهد بود.