چکیده مقدمه: مطالعات اخیر نشان می دهد که افراد با سطوح بالای فعالیت بدنی و آمادگی قلبی تنفسی در مقایسه با با افراد با سطوح فعالیت بدنی و آمادگی پایین تر صرفنظر از سطوح چاقی آن ها، بیماری عروق کرونری پایین تری دارند. هدف اصلی این تحقیق مطالعه ی آمادگی قلبی- تنفسی، چاقی شکمی و عوامل خطرزای قلبی- عروقی منتخب در جمعیت وسیعی از آزادگان هشت سال دفاع مقدس استان اصفهان می باشد. روش ها: در یک مطالعه ی مقطعی، تعداد 267 نفر آزاده ی هشت سال دفاع مقدس استان اصفهان سنین 75-35 سال بر اساس نمره های درصدی اکسیژن مصرفی بیشینه ی بر آورده شده از طریق آزمون یک مایل دویدن با توجه سن، به سه دسته ی آمادگی قلبی تنفسی پایین، متوسط و بالا طبقه بندی شدند. متغیرهای مورد اندازه گیری شامل؛ سن، اندازه های پیکرسنجی، پروفایل چربی و اندازه های فیزیولو یکی بود. داده های حاصل با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس و ضریب همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمرات سن و کلیه ی شاخص های پیکرسنجی به جز قد، بین سطوح آمادگی آزادگان تفاوت معناداری مشاهده شد (05/0p<). میانگین نمرات نیمرخ چربی و قند خون آزادگان بین گروه های آمادگی تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0p<). علاوه بر این، یک ارتباط معناداری بین اکسیژن مصرفی بیشینه بر آورد شده، نشانه های ترکیب بدنی، ضربان قلب تمرین و فشار خون سیستولی مشاهده شد (05/0p<). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که سطوح بالاتر آمادگی هوازی برآورد شده با پروفایل عوامل خطرزای قلبی عروقی مطلوب ارتباط داشتند که در تمام سطوح چاقی شکمی این ارتباط ها وجود داشت. اجتناب از چاقی شکمی حتی ممکن است مهم تر از اجتناب از فعالیت بدنی با توجه به سطوح عوامل خطرزای قلبی عروقی مفید باشد. واژه گان کلیدی: آمادگی قلبی تنفسی، چاقی شکمی، عوامل خطرزا، آزادگان هشت سال دفاع مقدس