این پژوهش به منظور مقایسه میزان شیوع اختلالات رفتاری دانش آموزان ابتدایی در دو نظام ارزشیابی توصیفی(کیفی)وسنتی (کمی) درشهرهمدان انجام گرفته است.روش پژوهش ازنوع تحقیقات پس رویدادی است .جامعه آماری موردنظر تمامی دانش آموزان پایه سوم ابتدایی شهر همدان است که بااستفاده ازنمونه گیری طبقه ای خوشه ای این تحقیق بر روی80 نفر از دانش آموزان پایه سوم در دو گروه 40 نفره که به شیوه ی توصیفی وکمی(سنتی) مورد ارزیابی قرار می گرفته اند انجام پذیرفت .ازتعداد نمونه ی هرگروه، 20 نفر دانش آموز دختر و20 نفر دانش آموز پسر انتخاب شده بود.جهت انجام این پژوهش از سیاهه رفتاری دانش آموزان (فرم والدین)آزمون آخن باخ استفاده گردیدوبرای توصیف داده ها ازروشهای آمار توصیفی درقالب جداول شاخص های توصیفی،نمودار ستونی ،میانگین نمرات وبرای پاسخگویی به سوالات وفرضیات پژوهش از آزمون tمستقل وتحلیل واریانس دو راهه استفاده شدکه محاسبات آماری این پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری spssانجام گرفته است.نتایج این پژوهش نشان داد میانگین اختلالات رفتاری دانش آموزان نظام ارزشیابی کمی بیش از دانش آموزانی است که در نظام ارزشیابی کیفی –توصیفی مشغول به تحصیل هستند. همچنین بالاترین میانگین اختلالات در دانش آموزان نظام ارزشیابی توصیفی مربوط به مشکلات اجتماعی و در نظام ارزشیابی کمی یاسنتی، مربوط به اختلال افسردگی - اضطراب می باشد.در اختلالات اضطراب ،افسردگی،گوشه گیری،مشکلات توجه ورفتار پرخاشگرانه دربین دو گروه تفاوت معنی داراست اما در مشکلات تفکر ،شکایات جسمانی ،مشکلات اجتماعی ورفتار قانون شکنی بین دانش آموزان دو گروه تفاوت معنی داری وجود ندارد. .باعنایت به یافته های پژوهش مبنی بر تاثیرارزشیابی کیفی –توصیفی در کاهش میزان اختلالات رفتاری دانش آموزان ، ضروریست مسئولین ودست اندرکاران تعلیم وتربیت جهت اجرایی شدن کامل طرح ورفع نواقص اجرایی موجود، برنامه ریزی نمایند. کلید واژه : اختلالات رفتاری،ارزشیابی توصیفی ،ارزشیابی کمی (سنتی)