هدف از تحقیق حاضر مقایسه سلامت عمومی و کیفیت زندگی در دختران 15 تا 18 ساله ناشنوا ، نابینا و عادی استان تهران است . جامعه آماری در این پژوهش کلیه دختران ناشنوا و نابینای 15 تا 18 ساله مراجعه کننده به مجتمع های بهزیستی استان تهران در سال 1389 می باشد که با استفاده از روش علی – مقایسه ای از سه گروه سی نفری به عنوان نمونه استفاده شد شامل سی نفر دختران عادی به عنوان گروه مقایسه و همتا با دو گروه سی نفره از دختران که به صورت در دسترس انتخاب شدند .در این پژوهش از دو آزمون استفاده شد ؛ پرسشنامه سلامت عمومی و پرسشنامه کیفیت زندگی. داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی و با استفاده از آزمون های پارامتریکِ تحلیلِ واریانس یک طرفه برای مقایسه گروه های مورد بررسی ، تجزیه و تحلیل شد. . بدین ترتیب تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد : بین سلامت عمومی گروه ناشنوا، نابینا و عادی تفاوت معنادار وجود دارد به نحوی که سلامت عمومی گروه ناشنوا ( با میانگین 51/07) از گروه نابینا ( با میانگین 37/27) کمتر بوده و همچنین سلامت عمومی این دو گروه از گروه عادی (با میانگین17/3) کمتر بوده است. از سوی دیگر تحلیل فرضیه دوم این پژوهش نشان می دهد که بین سه گروه تفاوت معناداری وجود دارد به نحوی که کیفیت زندگی گروه ناشنوا( با میانگین42/83) از گروه نابینا ( با میانگین 70/10) کمتر بوده و همچنین کیفیت زندگی این دو گروه از گروه عادی ( با میانگین 89/27) کمتر بوده است.