چکیده تعداد زیادی از ساختمانهای موجود در کشور، از نوع ساختمانهای با مصالح بنائی هستند. بر اساس مطالعات و تحقیقات انجام شده، بیشتر آنها، در برابر زلزله های آتی، آسیب پذیر هستند. بر همین اساس، بهسازی لرزه ای این دسته از ساختمانها، از الویتهای اصلی سیاستهای مقاوم سازی لرزه ای در کشور به شمار می آید. روشهای مختلفی برای بهسازی لرزه ای ساختمانهای با مصالح بنائی پیشنهاد گردیده است که هر کدام از آنها دارای مزایا و معایب مخصوص به خود می باشند. هدف این تحقیق، بررسی روشی جدید، برای بهسازی لرزه ای ساختمانهای با مصالح بنائی، با نام مهاربند لوله ای است. در این روش، از لوله های پیش ساخته قائم (سیستم جدار نازک بسته)، به عنوان مهاربند جانبی استفاده می شود که پای آن در زمین مدفون می شود و در تراز هر طبقه، به سقف متصل می گردد. بار جانبی سقف توسط این سیستم، با رفتار طره ای لوله ها، به زمین منتقل می شود. از مزایای این روش، می توان به عدم نیاز به تخریب قابل توجه در ساختمان، عدم توقف طولانی مدت در بهره برداری از ساختمان ، اقتصادی بودن و اجرائی بودن آن اشاره نمود. با ایجاد این سیستم، می توان ساختمانهای با مصالح بنائی، را در برابر زلزله های آتی مقاوم نمود. به منظور بررسی رفتار این سیستم در بهسازی لرزه ای ساختمانها، چند ساختمان از نوع مصالح بنایی با مشخصات مختلف (تعداد طبقات و مساحت زیربنا)، انتخاب گردیده و بر اساس دستورالعمل بهسازی لرزه ای ساختمانهای موجود (نشریه 376)، مورد ارزیابی قرارگرفتند. در ارزیابی لرزه ای ساختمانها، روشهای تحلیل استاتیکی خطی و غیر خطی (تحلیل پوش اور) مورد استفاده قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان می دهد که سیستم مورد نظر، معیارهای دستورالعمل بهسازی لرزه ای ساختمانها را برآورده نموده و برای ساختمانهای کوتاه (حداکثر دو طبقه) از نظر اقتصادی، مفید خواهد بود.