جوشکاری اصطکاکی اختلاطی (fsw) به دلیل ایجاد کرنش و دمای بالا در حین جوشکاری باعث ایجاد یک ریز ساختار تبلورمجدد یافته دینامیکی در ناحیه جوشکاری می شود. پارامترهای گوناگونی روی اندازه دانه های تبلورمجدد یافته موثر هستند. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر ساختار اولیه فلز پایه روی ساختار ناحیه جوش آلیاژهای آلومینیومی جوش کاری شده به روش fsw می باشد. برای این منظور از آلیاژهای آلومینیوم سری 2000 و 5000 که کاربرد گسترده ای در صنایع هوایی و دریایی دارند استفاده شده است. آلیاژ آلومینیوم 2024 در دو شرایط عملیات حرارتی آنیل و پیرسازی مصنوعی(t6) و آلیاژ آلومینیوم 5083 در سه شرایط اولیه آنیل (بدون کارسرد)، 30% و 50% کار سرد تحت فرایند fsw قرار گرفتند. دمای ناحیه جوش آلیاژهای مذکور در حین جوشکاری توسط دستگاه data acquisition ثبت گردید. ریزساختار نواحی گوناگون نمونه های جوشکاری شده توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی(sem) و میکروسکوپ نوری (om) مورد بررسی قرار گرفت. اندازه دانه ها در ناحیه دکمه جوش توسط نرم افزار پردازش تصاویر clemex vision pe-2003 بدست آمد. پروفیل سختی نیز در سطح مقطع عرضی و در جهت عمود بر جهت جوشکاری نمونه ها توسط دستگاه میکروسختی سنجی ویکرز اندازه گیری شد. نتایج نشان می دهد که ریز ساختار ناحیه دکمه جوش تمام آلیاژها دانه های ریز هم محور ناشی از تبلورمجدد دینامیکی دارند. اندازه دانه ها در ناحیه دکمه جوش برای آلیاژ 2024 در دو شرایط آنیل و پیرسازی مصنوعی شده m? 5/2 و برای آلیاژ 5083 در سه شرایط آنیل،30% و 50% کار سرد تقریباٌ m? 5/5 است، این در حالی است که اندازه دانه ها در فلزات پایه متغییر است. سختی به دست آمده در ناحیه جوش نیز برای هر دو آلیاژ 2024 آنیل و پیرسازی مصنوعی شده hv 120 و برای هر سه آلیاژ 5083 در شرایط کار سرد متفاوت hv80 می باشد