واژگان کلیدی:شیعه،سلجوقیان،قم،ری،قرن پنجم،قرن ششم. قرن پنجم وششم هجری،دوره خاصی در مسیر رشد وبالندگی تفکر شیعه اثنا عشری بود.در این دوره ،شیعیان بعد از سقوط حکومت شیعی آل بویه که خدمات شایانی را به این جریان فکری ارائه کرده بود ،با حکومت سنی سلجوقیان مواجه شد که با بسیاری از آموزه های جریان شیعی در عرصه های مختلف سیاسی و اجتماعی به مبارزه پرداخت.در این تحقیق به دنبال این مطلب هستیم که جریان شیعی در این دوره دارای چه موقعیتی بوده است و برای مقابله با این موقعیت جدید از چه راهکارهایی استفاده نموده است و نتیجه این راهکارها در موقعیت شیعیان چه تاثیری داشته است.برای دستیابی به این امر ، به بررسی منابعی پرداخته شده است که به وقایع و رویداد های ان روزگاران پرداخته اند.با بررسی این منابع ،مشخص شد که شیعیان بعد از گذراندن یک دوره کوتاه که با برخی فشارها از ناحیه دستگاه حاکم همراه بود، توانستند دوباره موقعیت سیاسی و اجتماعی خود را احیاء نمایند.