در این تحقیق خواص فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی پرتقال تامسون با پوشش خوراکی نانو کامپوزیت کیتوسان- رس، پوشش شیمیایی قارچ کش- واکس و پوشش مه پاش – واکس (حاصل از دستگاه مه پاش حرارتی) در مقایسه با نمونه بدون پوشش طی 3 ماه انبارمانی در دمای oc6 و رطوبت نسبی 90-85 درصد مورد ارزیابی قرار گرفت. در نهایت سامانه ای برای پوشش دهی مرکبات و خشک شدن پوشش طراحی شد. خواص فیزیکی شامل، اندازه گیری رنگ پوست میوه، درصد کاهش وزن و رطوبت پوست، خواص شیمیایی شامل، میزان ph، اسیدیته و درصد کل مواد جامد محلول آب میوه و خواص مکانیکی شامل آزمون برش پوست، فشار، برش و پانچ میوه بوده است. آزمایشات بصورت طرح فاکتوریل و آنالیز داده ها با نرم افزار spss و مقایسه میانگین ها به روش آزمون چند جمله ای دانکن صورت پذیرفت. نتایج نشان دهنده وجود تفاوت معنی دار در سطح احتمال 1% بین پوشش های مختلف بر روی تمامی خواص اندازه گیری شده، جز حداکثر نیروی برش، رطوبت پوست میوه و ضرایب رنگ (a* و l*) می باشد و مدت انبارمانی بر کلیه خواص فیزیکی، ph آب میوه، نیروی برش پوست و فشار میوه در سطح احتمال 1% معنی دار بوده است. با توجه به اینکه مقدار مواد جامد انحلال پذیر و اسید قابل تیتر آب میوه با پیش تیمارهای قارچ کش- واکس و مه پاش- واکس در طی دوره انبارمانی به ترتیب کاهش و افزایش یافت، نشان دهنده تنفس بی هوازی و ایجاد پدیده تخمیر در میوه می باشد. همچنین نسبت مقدار مواد جامد انحلال پذیر به اسید قابل تیتر، ph آب میوه، شاخص رنگ، درصد کاهش وزن و نیروی سفتی میوه پیش تیمارهای قارچ کش- واکس و مه پاش- واکس در سطح پایین تری نسبت به پیش تیمار کیتوسان- رس و نمونه شاهد قرار داشت. در نتیجه میوه با پوشش قارچ کش- واکس و مه پاش- واکس دارای کیفیت خوراکی و استحکام بافت پایین تری بوده است. مقدار ph آب میوه، درصد کاهش وزن و نیروی شکست میوه در دوره 30، 60 و 90 روز و نیروی پانچ و ضریب کشسانی میوه در دوره 90 روز برای نمونه با پیش تیمار کیتوسان- رس دارای اختلاف معنی داری در سطح احتمال 5% نسبت به نمونه شاهد داشته است. به عبارت دیگر نمونه با پوشش کیتوسان- رس در این دوره ها به ترتیب بیشترین ph (63/3)، کمترین درصد کاهش وزن(85/9%)، بیشترین نیروی شکست (85/235 تا 70/200نیوتن) ، بیشترین نیروی پانچ (46/13 تا 19/18 نیوتن) و بیشترین ضریب کشسانی (06/58 تا 37/54کیلو پاسکال) را دارا می باشد. اما مقادیر اسید کل، درصد کل مواد جامد انحلال پذیر، نسبت بریکس به اسید کل آب میوه، ضریب رنگ (کیفیت رنگ) و حداکثر نیروی برش پوست نمونه با پیش تیمار کیتوسان- رس و نمونه شاهد اختلاف معنی داری نداشته اند. در نتیجه استفاده از پوشش کیتوسان- رس، تنفس میوه و تلفات از دست دادن آب میوه را کمتر کرده است. همچنین با افزایش ph و نیروی شکست به ترتیب مقاومت میوه به بیماری های قارچی و استحکام بافت درونی آن را بالا برده و در کل کیفیت میوه را بیشتر حفظ کرده و عمرانبارمانی آن را بالا برده است. در نهایت سامانه ای برای پوشش دهی میوه که شامل زنجیر، چرخ زنجیر و خشک کن بود، مورد طراحی قرار گرفت. کلید واژه ها: مرکبات، نانو کامپوزیت، ضدعفونی، واکس، انبارمانی