تجدید حیات در جنگل ها از مهمترین اولویت های مدیریت جنگل به شمار می رود. بررسی تجدید حیات درختان بلوط می تواند به مدیریت بهتر این توده های جنگلی منتهی شود به دلیل وجود جنگل های طبیعی و انبوه بلند مازو در خراسان شمالی، تعیین بهترین سطح حفره برای تجدید حیات این گونه اهمیت خاصی دارد. به منظور پیدا کردن رابطه ای بین تجدید حیات بلند مازو با اندازه و شکل حفرات مستقر شده در این جنگل ها تعداد 60 حفره (30 حفره در منطقه ی متراکم و 30 حفره در منطقه نیمه متراکم) در منطقه جنگلی درکش خراسان شمالی به صورت تصادفی انتخاب گردید. حفرات در سه طبقه مساحتی 2 تا 5 آر، 5 تا 8 آر و بزرگتر از 8 آر انتخاب شدند. ابتدا با فرض بیضی بودن حفرات مساحت تقریبی آنها ثبت شد. سپس پارامترهای کلی شیب، جهت، ارتفاع از سطح دریا، شکل حفرات، درصد تاج پوشش، درصد پوشش علفی مزاحم در حفرات ارزیابی شد همچنین مشخصات کمی شامل میزان نور، زادآوری بلند مازو، قطر یقه و قطر برابر سینه نهال های بلندمازو با ارتفاع بیش از 30/1 سانتیمتر و مشخصات کیفی شامل تقارن تاج و شاخه دوانی تنه و شاقولی بودن تنه زادآوری با ارتفاع بیش از 30/1 سانتیمتر در حفرات مختلف بررسی شد. پس از بررسی نرمال بودن داده ها و همگنی واریانس ها با استفاده از آزمون های آماری مقایسه ی میانگین یک متغیر بین دو گروه مستقل، کای اسکوار، تجزیه واریانس یک طرفه، مقایسه چندگانه توکی و آزمون کروسکال والیس در سطح احتمال یک درصد به تجزیه و تحلیل دادها پرداختیم. نتایج این تحقیق نشان داد که بین دو منطقه از نظر اکثر پارامترهای فوق اختلاف معنی داری وجود داشت. منطقه متراکم هم از جهت کمی و هم کیفی از وضعیت بهتری برخوردار بود. شکل حفرات بیشتر شبیه بیضی بود. زادآوری در حفرات 5 تا 8 آر و به شکل بیضی نسبت به حفرات دیگر از وضعیت بهتری برخوردار بود. درصد تاج پوشش با افزایش سطح حفره کاهش یافت و درصد پوشش علفی مزاحم و میزان نور و قطر یقه و قطر برابر سینه نهال ها با افزایش سطح حفره افزایش یافت. همچنین از نظر خصوصیات کیفی بهترین وضعیت در حفرات5 تا 8آر و به شکل بیضی مشاهده شد. بین شکل حفرات با مشخصات کیفی و کمی اختلاف معنی داری وجود نداشت.