شهر های خور و جندق، دو شهر در دل بیابان و در جنوب کویر بزرگ، محصور شده توسط شوره-زارهائی هستند که در اثر نهشت رسوبات تبخیری، طی دوره های مختلف زمین شناسی بوجود آمده-اند. مشکلات ایجاد شده برای سازه های عمرانی ساخته شده در این منطقه، ره آورد گسترش وسیع این رسوبات تبخیری است که از جمله مشکلات ایجاد شده می توان، تخریب روکش آسفالت جاده ها، پایه پل های بتنی و ایجاد خسارت برای تاسیسات کارخانه پتاس خور را نام برد. وجود رسوبات تبخیری در بین رسوبات رسی، که خاک منطقه را در رده خاک های مسئله دار قرار می دهد می تواند منشا اصلی مشکلات اشاره شده باشد. خاک های مسئله دار شامل خاکهای واگرا ، متورم شونده، فروریزنده و ... هستند که علت اصلی وقوع برخی از این پدیده ها وجود کانی های رسی و رسوبات تبخیری است. جهت بررسی خصوصیات زمین شناسی مهندسی و ژئوتکنیکی خاک ناحیه مورد مطالعه، از منطقه نمونه برداری شده و دو آزمایش برجا نیز انجام شده است. پس از تعیین خواص شاخص خاک، آزمایش هائی جهت بررسی پتانسیل هریک از پدیده های مسئله دار خاک انجام شد. درنهایت مقاومت پائین و تغییر در خصوصیات ژئوتکنیکی خاک، در اثر تغییر در میزان شوری را می-توان پدیده مسئله دار غالب در منطقه نام برد و علیرغم وجود برخی عوامل موثر در ایجاد واگرائی و تورم، احتمال وجود این دو مورد در خاک منطقه بسیار پائین می باشد.