کنترل وضعیت ماهواره بنا به دلایل مختلفی که در ماموریت ماهواره وجود دارد صورت می-گیرد از جمله سمت دهی آرایه های خورشیدی به سمت خورشید و یا عکس برداری از مناطق زمینی. در این پروژه با استفاده از 12 تراستر سعی در کنترل وضعیت ماهواره ای درارتفاع 36000 کیلومتری داریم. هدف از انجام این پروژه ارائه الگوریتمی مناسب برای کنترل وضعیت یک ماهواره در مدار بالا می باشد که خواص تطبیقی داشته باشد. ماهواره ها تحت تاثیر اغتشاشات مختلف، از وضعیت مرجع خود فاصله می گیرند. هدف از طراحی کنترلر در این تحقیق رسیدن به وضعیت مرجع می باشد. در این رسیدن به مرجع دو هدف می تواند مهم باشد، یکی زمان رسیدن به وضعیت مرجع و دیگری میزان مصرف سوخت. در این تحقیق نشان داده شده که با استفاده از کنترلر های تطبیقی می توان زمان رسیدن به وضعیت مطلوب و همچنین میزان مصرف سوخت را بطور محسوس کاهش داد. در الگوریتم شبکه عصبی وزنهای اولیه را با استفاده از کنترلر تناسبی- مشتق گیر آموزش دادیم سپس بصورت وزن اولیه به کنترلر شبکه عصبی زمان حقیقی تزریق کردیم که در نتایج بدست آمده بسیار تاثیر گذار بود. در الگوریتم شبکه عصبی ترکیبی بر پایه آموزش پسخور خطا، از یک شبکه عصبی در کنار یک کنترلر تناسبی مشتق گیر استفاده کردیم که خود منجر به کاهش محسوس مصرف سوخت و همچنین زمان رسیدن به وضعیت مطلوب شد. در الگوریتم های فوق وزن ها بصورت بهنگام آموزش می بینند که این امر منجر به تطبیقی شدن کنترلر می شود. در انتهای گزارش نتایج مربوط به کنترلر های تناسبی- مشتق گیر، شبکه عصبی و کنترلر ترکیبی بر پایه آموزش پسخور را در زوایای مختلف و از لحاظ مصرف سوخت خواهید دید. نتایج نشان خواهد داد که کنترلر ترکیبی نسبت به کنترلر های تناسبی- مشتق گیر و کنترلر عصبی پاسخ مطلوب تری می دهد