این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین کیفیت زندگی کاری و تعهد سازمانی کارکنان مدارس کودکان استثنایی شهرستان های بیجار و سنندج در سال 1389 انجام شده است. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع توصیفی بوده و به شیوه مقطعی انجام پذیرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان کادر توانبخشی و آموزشی مدارس کودکان استثنایی شهرستان های بیجار و سنندج در سال تحصیلی 90-1389 بوده که مجموعاً 125 نفر می باشند. نمونه همان جامعه پژوهش بوده است که از طریق تمام شماری جامعه بدست آمده است. در این مطالعه برای گردآوری داده ها علاوه بر پرسشنامه ویژگی های فردی کارکنان از پرسشنامه تعهد سازمانی می یر و آلن (سال 1997) و پرسشنامه پرسشنامه کیفیت زندگی کاری بر اساس مدل والتون استفاده شده است که روایی و پایایی آنها مورد تأیید قرار گرفت. از آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون برای تحلیل داده های به دست آمده استفاده شد. یافته ها: شرکت کنندگان در پژوهش 6/66 درصد زن و 4/34 درصد مرد بودند؛ 6/33 درصد فوق دیپلم، 2/63 درصد لیسانس و 2/3 درصد فوق لیسانس بوند؛ 8/80 درصد را کادر آموزشی، و 2/19 درصد را کادر توانبخشی؛ 8/4 درصد را پیمانی و 2/95 درصد را رسمی تشکیل می دادند. کیفیت زندگی کاری کارکنان مدارس کودکان استثنایی با میانگین (87/92) و تعهد سازمانی آنان کارکنان مدارس کودکان استثنایی (48/61) در سطح متوسط بود. ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین کیفیت زندگی کاری و تعهد سازمانی کارکنان مدارس کودکان استثنایی همبستگی مثبت وجود دارد (443/0r=). بین کیفیت زندگی کاری با تعهد عاطفی همبستگی مثبت بدست آمد (449/0r=) و بین کیفیت زندگی کاری با تعهد هنجاری نیز همبستگی مثبت یافت شد (507/0r=)، اما بین کیفیت زندگی کاری با تعهد مستمر همبستگی منفی ضعیفی بدست آمد (074/0-r=). نتیجه گیری: بین کیفیت زندگی کاری و تعهد سازمانی کارکنان مدارس کودکان استثنایی همبستگی مثبت وجود دارد، یعنی در صورتی که کیفیت زندگی کاری کارکنان بهبود یابد، تعهد سازمانی آنها نیز افزایش خواهد یافت.