نهاد وزارت از جمله ارکان مهم سیاسی – اداری در طول تاریخ ایران به ویژه در دوران اسلامی بوده است. با این حال این نهاد در گذر زمان از وضعیتی یکسان و پایدار برخوردار نبوده است. جابه جایی حکومت ها، سلطه بیگانگان و دیگر تحولات سیاسی – اجتماعی نهاد وزارت را نیز مانند سایر ارکان حکومت تحت تأثیر قرار می داده است. در پی سلطه مغولان بر ایران در قرن هفتم هجری، با توجه به نیاز آنها به تجربه دیوانسالاران ایرانی زمینه برای حضور وزیران ایرانی فراهم شد. اگر چه وزیران ایرانی در عصر ایلخانی با مشکلات جدی روبرو شدند و اکثر قریب به اتفاق آنها جان خود را از دست دادند، اما در عین حال نقش آنها در اداره ی امور بسیار بااهمیّت بود. با مرگ ابوسعید ایلخانی در سال 736ه.ق، سلطه ی ایلخانان بر ایران پایان یافت و در بخش های مختلف ایران چندین حکومت محلی و خاندانی تا حمله ی تیمور به ایران قدرت یافتند. از آن جایی که اولویت هر یک از این حکومت ها حفظ قلمرو و بسط آن بود، امور دیوانی در این حکومت ها در اولویت بعدی قرار گرفت. در نتیجه وزارت به عنوان نهادی که در رأس امور دیوانی بود، از این موقعیت تأثیر پذیرفت.البته حکومت های محلی سعی کردند با نگاهی به دوره ی ایلخانی این نهاد را به جایگاه قبلی برسانند. گروهی از بازماندگان دیوانسالاران قبلی و عالمان در چنین شرایطی به وزارت رسیدند. در عین حال با توجه به تجزیه سیاسی ایران در این دوره و فراز و نشیب های قابل توجه در حکومت های محلی این عصر، موقعیت وزرا نیز با تغییرات زیادی همراه بود. چنان که گاه صاحب نفوذ و قدرت زیاد می شدند و گاه به حاشیه می رفتند. با توجه به آشفتگی های سیاسی این دوره که عموماً از آن با عنوان«عصر فترت» یا«دوره ی حکومت های محلی» یاد می شود، تصویر روشن و جامعی از وضعیت نهاد وزارت در این دوره در دست نیست. براساس چنین ضرورتی و با توجه به این که در پژوهش های مربوط به این دوره به طور خاص، موضوع وزارت مورد توجه و بررسی قرار نگرفته است، پژوهش حاضر درصدد است تا با گردآوری اخبار و شواهد تاریخی مربوط به وزارت در این عصر و تجزیه و تحلیل آنها، به بررسی نقش و جایگاه وزارت از سقوط حکومت ایلخانی تا ظهور تیمور بپردازد.

چکیده امروزه پیامدهای زیست محیطی و جوابگو نبودن منابع کره زمین به دغدغه اصلی بشر تبدیل شده و محققان بر این عقیده اند که مسئله آلودگی زیست محیطی که با توسعه صنعتی پدیدار شده است باید بهمراه مدیریت زنجیره تأمین، مورد توجه قرار گیرد. از همین رو توجه به مدیریت زنجیره تأمین سبز در بین محققان افزایش یافته است. با افزایش آگاهی های زیست محیطی، خریداران می آموزند که مواد و خدمات را از تأمین کنندگانی بخرند که می توانند آن ها را با هزینه ای پایین، کیفیتی بالا، زمان تحویل کوتاه فرآهم آورند و به طور همزمان به مسئولیت های زیست محیطی خود نیز توجه داشته باشند. با وجود قوانین و مقررات دولتی و آگاهی فزاینده مردم در مورد حمایت از محیط زیست، شرکت هایی که می خواهند در بازار جهانی دوام بیاورند نمی توانند مسائل زیست محیطی را نادیده بگیرند. عملکرد زیست محیطی یک شرکت، نه تنها با تلاش های زیست محیطی درون شرکت مرتبط است بلکه بوسیله عملکرد تأمین کنندگانش تحت تأثیر قرار می گیرد. سطح بالای عملکرد زیست محیطی یک سازمان ممکن است به دلیل مدیریت زیست محیطی ضعیف تأمین کنندگانش از بین برود. غربال تأمین کنندگان بر اساس عملکرد زیست محیطی و همکاری تجاری فقط با تأمین کنندگانی که به استاندارها و قواعد زیست محیطی مشخص شده، دست یافته اند در این راستا راهگشاست. در این پژوهشضمن ارائه چارچوبی کاربردی از معیارهای سبز جهت انتخاب تأمین کنندگان زیست سازگار، با استفاده از تکنیک های anp، dematel و topsis فازی، تأمین کنندگان شرکت دیزل سنگین ایران(دسا) را از لحاظ معیارهای زیست محیطی مورد ارزیابی قرار می دهیم تا این شرکت بتواند مواد و قطعات مورد نیاز خود را از تأمین کنندگانی سبز تهیه نموده، عملکرد زیست محیطی خود را بهبود بخشد و با رعایت این قوانین، بعنوان شرکتی سبز در جامعه معرفی شده و از مزایای حاصل از تصویر سبز در اجتماع، بهره مند گردد. این مدل می تواند توسط سایر شرکت ها جهت انتخاب تأمین کنندگانی سبز مورد استفاده قرار گیرد.

استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و سنجش از دور به منظور تخمین رواناب حوضه آبریز در سالهای اخیر افزایش یافته است، دلیل این امر این است که مدلهای بارش _ رواناب شامل تغییرات ژئومورفولوژی و مکانی می باشد. در این تحقیق، نقشه شماره منحنی رواناب حوضه آبریز افین به کمک سیستم اطلاعات جغرافیایی(gis) و سنجش از دور و بر اساس فاکتورهایی مانند پوشش گیاهی، کاربری اراضی، گروه هیدرولوژی خاک و شرایط هیدرولوژیکی تهیه گردید. نقشه پوشش گیاهی به کمک شاخص تفاوت پوشش گیاهی نرمال شده (ndvi) تهیه شد و به سه کلاس مرتع خوب، متوسط وضعیف طبقه بندی گردید. نقشه کاربری اراضی حوضه با استفاده از داده های ماهواره ای و به کمک روش طبقه بندی نظارت شده و الگوریتم حداکثر احتمال با توجه به اهداف تحقیق، در 5 کلاس اراضی دیم، اراضی آبی، اراضی توده سنگی، مراتع فقیر و مراتع متوسط ،تعیین شد. از نرم افزارهای erdas وilwis جهت طبقه بندی تصاویر ماهواره ای و تهیه نقشه پوشش گیاهی و کاربری اراضی استفاده شد. سپس نقشه گروه هیدرولوژیکی خاک به کمک بازدیدهای صحرائی و نقشه های خاک، شیب، زمین شناسی و کاربری اراضی حوضه تهیه گردید. برای ارزیابی صحت لایه های کاربری تهیه شده از ضریب کاپا استفاده شد که به ترتیب برای تصاویر لندست 2002 و 2010، 84/0 و 83/0 محاسبه گردید. از تلفیق این نقشه ها در gis و به کمک جدول scs، نقشه شماره منحنی رواناب برای تصاویر لندست 2002 و 2010 میلادی ،به دست آمد.مقدار شماره منحنی رواناب حوضه در شرایط رطوبتی متوسط برای سال 2002 ،مقدار 4/83 و برای سال 2010، مقدار 52/86 برآورد گردید و همچنین نقشه های ضریب نگهداشت سطحی حوضه نیز تهیه گردید. نتایج نشان داد که در طی این 8 سال، تراکم پوشش گیاهی حوضه کاهش یافته و مقادیر شماره منحنی و پتانسیل تولید رواناب حوضه افزایش یافته است. مساحت تحت پوشش اراضی دیم کاهش و اراضی آبی افزایش یافته است، همچنین مساحت تحت پوشش مراتع متوسط کاهش و اراضی توده سنگی و مراتع فقیر نیز افزایش یافته است.

تجسس در احوالات شخصی به عنوان یکی از رذایل اخلاقی در آیات و روایات متعددی از سوی شارع مقدس مورد نهی قرار گرفته است. با این حال رعایت این اصل مادامی است که حفظ مصالح نظام و تحکیم حکومت اسلامی و نیز رعایت غبطه و مصلحت در مسایلی که مورد نظر شارع مقدس می باشد از اهمیت بالاتری نسبت به حفظ حریم خصوصی و حق خلوت شهروندان برخوردار نباشد والا همین تجسس جز ملزومات کسب اطلاع واستخبار به شمار می آید و از عموم حرمت حکم خارج شده و حتی به صورت امری واجب تلقی می شود که بررسی صور مختلف این ترجیح و همچنین پاسخگویی به فروضات و تعارضات موضوع این مقاله خواهد بود.