تحقیق حاضر به بررسی تاثیر همکاری معلم – دانش آموزی بر روی توانایی خواندن و درک مطلب زبان آموزان متوسطه ایرانی می پردازد این تحقیق با 150 زبان آموز دختر که در ترم یک متوسط در موسسه کانون زبان ایران در گرگان مشغول به تحصیل بودند آغاز گردید در ابتدا آزمون nelson 200a به عنوان آزمون هم گونی سطح برگذار گردید. بعد از پردازش اطلاعات آن دسته از زبان آموزانی که یک انحراف معیار بالاتر و پایین تر از معدل نمرات بودند در یک آزمون خواندن و درک مطلب شرکت کردند که شامل 5 متن از کتاب effective reading two بود لازم به ذکر است به منظور اطمینان از کارآمدی متون استفاده شده در این تحقیق به عنوان پیش آزمون و پس آزمون، درجه سختی و آسانی خواندن آنها به وسیله برنامه flecsh readability estimate program احتساب گردیده است. همچنین این آزمون ها قبل از بگذاری در یکی دیگر از شعبه های موسسه کانون زبان ایران مورد بررسی قرار گرفت و به عنوان آزمون های معتبری شناخته شدند. سپس مجددا آن دسته از زبان آموزانی که یک انحراف معیار از معدل فاصله داشتند به صورت اتفاقی به 3 کلاس خواندن و درک مطلب که از لحاظ از معیار همکاری زبان آموزان با یکدیگر و با معلم شان متفاوت بودند تقسیم شدند. این کلاس ها به نام های “کلاس همکاری کامل” “بدون همکاری” و “همکاری دو طرفه” نام گرفتند. پس از ده جلسه آموزش با عناوینی که در بالا ذکر شد و برگزاری پس آزمون میانگین نمرات هر سه گروه باهم از طریق برنامه آماری anova در پیش آزمون و پس آزمون مورد بررسی قرار گرفت و مشخص گردید زبان آموزانی که در گروه همکاری دو طرفه بودند پیشرفت بیشتری نسبت به زبان آموزان دو گروه دیگر داشتند.