چکیده: سازمانها درپی عملکرد بالا و استراتژی های منابع انسانی برای افزایش تعهد کارکنانشان هستند که می تواند سود اقتصادی بیشتری را برای آنها فراهم کند. از این دیدگاه تعهدکارمند نه تنها بی ربط نیست، بلکه به عنوان یک مفهوم مدیریتی به خاطر اینکه می تواند به مزیت رقابتی و موفقیت مالی منجر شود، خیلی مهم است. درحقیقت تعهد از این دیدگاه ممکن است، به عنوان کلیدی برای مزیت رقابتی محسوب شود. در این میان یکی از عوامل زمینه ساز و موثر در تعهد سازمانی موضوع روابط دورن سازمانی است. این پژوهش به منظور تعیین اثربخشی تحلیل رفتار متقابل بر افزایش تعهد سازمانی کارکنان شرکت ساپکو انجام شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان شرکت ساپکو است. بعد از هماهنگی های لازم و همکاری واحد آموزش و مدیریت منابع انسانی، نمونه مورد نظر به روش در دسترس در دو گروه آزمایشی و گواه جایگزین شدند که هر کدام از گروه ها شامل 10 مرد و 5 زن بودند. لازم به ذکر است که یکی از شرکت کنندگان زن گروه آزمایشی در مرحله پس آزمون شرکت نداشت. طرح پژوهش، از نوع پیش آزمون و پش آزمون با گروه گواه است. به منظور تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پژوهش، بعد از بررسی مفروضه ها، از روش تحلیل کوواریانس و t استفاده شد. یافته های نهایی پژوهش نشان می دهد که بین میزان تعهد سازمانی گروه آزمایشی و گواه در پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد. این نتایج در مورد زیر شاخه های تعهد سازمانی، یعنی تعهد عاطفی، تعهد مستمر و تعهد هنجاری هم به دست آمد. تفاوت مشاهده شده با 99% اطمینان حاصل تاثیر متغیر مستقل، یعنی آموزش تحلیل رفتار متقابل بوده است. البته در مورد فرضیه آخر که بررسی مقایسه ای اثر متغیر مستقل بر تعهد سازمانی جنس زن و مرد بود، تفاوت معناداری یافت نشد.