در بخش اول این پروژه نوع جدیدی از پلیمرهای قالب مولکولی با خاصیت مغناطیسی سنتز شد. به این منظور ابتدا نانوذرات مگنتیت (fe3o4) به روش هم رسوبی تهیه شدند. سپس سطح این نانوذرات توسط مونومرهای عاملی اصلاح شدند و جهت تهیه نانوذرات پلیمری قالب مولکولی مغناطیسی (mmip) برای مولکول tnt مورد استفاده قرار گرفتند. محصول mmip بدست آمده شامل هسته مغناطیسی و یک پوسته پلیمری بر روی هسته می باشد. همچنین پلیمرهای قالب زنی نشده مغناطیسی(mnip) نیز به همین روش اما بدون حضور مولکول هدف، تهیه شدند. در این مرحله برای ارزیابی قابلیت جذبی mmipهای سنتز شده برای مولکول tnt الکترود خمیر کربن توسط mmip و mnip اصلاح شد و به عنوان الکترود کار درفرآیند اندازه گیری ولتامتری بکار گرفته شد. نتایج حاصل نشان دهنده تمایل بالای mmipها برای جذب مولکول tnt در مقایسه با mnipها است. در بخش دوم این پروژه، نانو پلیمرهای قالب مولکولی mip اوره به روش پلیمریزاسیون تعلیقی در روغن سیلیکون سنتز شدند. سپس این نانوذرات برای ساخت حسگر خازنی و اندازه گیری میزان گزینش پذیری برای مولکول اوره بکار گرفته شدند. رفتار ظرفیت خازنی این حسگر نسبت به مولکول اوره با کمک تکنیک اسپکتروسکوپی امپدانس الکتروشیمیایی بررسی شد و سپس این حسگر برای اندازه گیری کمّی اوره بکار گرفته شد. با کمک این حسگر، مقدار حد تشخیص 12-10×72/3 مولار و انحراف استاندار نسبی 68/2 درصد (n=4) بدست آمد