هدف از پژوهش حاضر بررسی عملکردهای اجرایی در مصرف کنندگان مت آمفتامین (شیشه) بود. این مطالعه بصورت علّی- مقایسه ای بر روی یک گروه نمونه 35 نفری از وابستگان و مصرف کنندگان مت آمفتامین و یک گروه نمونه 35 نفری از افراد عادی با روش نمونه گیری در دسترس انجام گرفت. در این پژوهش از آزمون دسته بندی کارتهای ویسکانسین استفاده شد. دوگروه مورد بررسی از نظر سن، جنسیت و تحصیلات همتاسازی شدند. داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج زیر به دست آمد: تفاوت میانگین دو گروه درتعداد تلاشهای انجام شده برای تکمیل دسته ها؛ تعداد پاسخهای خطا و درصد آن؛ پاسخهای درجاماندگی و درصد آن؛ خطاهای درجاماندگی و درصد آن؛ پاسخ های تراز ادراکی و درصد آن؛ تعداد طبقات تکمیل شده و تعداد تلاش های انجام شده برای تکمیل اولین دسته معنی دار بود. در تعداد خطاهای غیر درجاماندگی و درصد آن و یادگیری یادگیری تفاوت معنی دار مشاهده نشد. بدلیل آسیب های شناختی و اشکال در حوزه های مختلف عملکرد های اجرایی ایجاد شده در مصرف کنندگان مت آمفتامین بهتر است درمان ها معطوف به درمان های رفتاری دراز مدت با جلسات کوتاه از نظر زمانی طرح ریزی شوند و روان درمانی این بیماران به سوی درمان های رفتاری شناختی پیشنهاد می شود. همچنین با توجه به این که در حوزه یادگیری یادگیری بین دو گروه تفاوت معنی دار وجود نداشت با پشتکار و اجرای مناسب درمان امید بهبودی این بیماران قابل توجه و بیشتر است.