پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش مهارت های اجتماعی، براساس بسته آموزشی، بر تطابق ادراک شده دانش آموزان نوجوان ناشنوا در مدارس استثنایی شهر تهران در سال های 1390-1389 انجام پذیرفت. با توجه به هدف پژوهش و برای بررسی فرضیه مربوط به آن، تمامی جامعه 69 نفری موجود در 4 مدرسه راهنمایی دخترانه استثنایی ناشنوایان به شکل تمام شماری برگزیده شدند و پس از گزینش تصادفی مدارس، دانش آموزان دو مدرسه (باغچه بان 2 و حضرت فاطمه «س») به عنوان گروه آزمایش و دانش آموزان دو مدرسه دیگر (نیمروز و نظام مافیه) به عنوان گروه گواه انتخاب شدند. این دانش آموزان براساس پرونده موجود در مدرسه معلولیت دیگری غیر از شنوایی نداشته و افت شنوایی بالای 55 دسی بل داشتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی شامل شاخص های گرایش مرکزی و پراکندگی و روش آمار استنباطی یعنی تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که اجرای برنامه آموزشی مهارت های اجتماعی در قالب دوازده جلسه آموزشی یکساعته طی 6 هفته برای دانش آموزان نوجوان دختری که در مدارس استثنایی تحصیل می کردند منجر به افزایش معنی دار تطابق ادراک شده ایشان شد. از بین حیطه های تطابق و کفایت، افزایش نمره در حیطه ارتباطی، تحصیلی و عاطفی ـ اجتماعی معنی دار بود.