نام پژوهشگر: سجاد تیموری لله لو
سجاد تیموری لله لو حسین اصغرپور
سرمایه انسانی عامل موثری در رشد و توسعه اقتصادی، پرکردن شکاف عمیق تکنولوژی، کاهش نقش مزیت نسبی ناشی از وفور منابع طبیعی و افزایش مزیت اکتسابی کشورهای در حال توسعه محسوب می-شود. به همین منظور، در کشورهای توسعه یافته سهم قابل توجهی از منابع صرف آموزش نیروی انسانی می شود.ولی در کشورهای در حال توسعه زمانی که سرمایه انسانی در سطح قابل بهره برداری قرار می-گیرد، بنا به دلایلی به شکل مهاجرت نیروهای متخصص از کشور خارج شده و به سمت کشورهای توسعه یافته سرازیر می شود و از اینرو این جریان صدمات و هزینه های اقتصادی و اجتماعی جبران ناپذیری را متوجه اقتصاد کشورهای در حال توسعه می سازد. در این مطالعه با استفاده از اطلاعات سری زمانی دوره 1971-2007 دوازده کشور منتخب در حال توسعه اثر مهاجرت نیروهای متخصص بر رشد اقتصادی مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. برای این منظور، مدل تحقیق از دو روش پانل کلاسیک(روش اثرات ثابت) و پانل پویا(روش ab) تخمین زده شده است که در نهایت روش تخمین پانل پویا برای تخمین مدل انتخاب شد. یافته های تجربی تحقیق نشان می دهد که اثر مهاجرت نیروهای متخصص بر رشد اقتصادی کشورهای منتخب در حال توسعه منفی می باشد، به طوری که به ازای یک درصد افزایش در میزان مهاجرت نیروهای متخصص رشد اقتصادی کشورهای منتخب در حال توسعه به طور متوسط 0.32 درصد کاهش می یابد. همچنین یافته های تحقیق نشان می دهد که با افزایش درجه باز بودن تجاری، تاثیر منفی مهاجرت نیروهای متخصص بر رشد اقتصادی تعدیل می شود.