نام پژوهشگر: ثریا رحیمی
ثریا رحیمی علی گنجیان خناری
موضوع و طرح مسأله ( اهمیت موضوع و هدف): شعر سیاسی شعری است که امور حکومت را تایید و با نقد میکند وبه مسائل داخلی و خارجی دولت پرداخته وآن را مورد مذمت قرار داده یا مدح میکند، و از حکام و برنامه های آنان و اعمالشان سخن میگوید ودر کنکاش حقایق سیاسی مشارکت نموده و دیدگاهش را در صحنه حزب ها و حکومت ها بیان میکند و از آنچه در میان مردم جاریست و از آرزوها وآرمان های آنان سخن میگوید. در نیمه نخست قرن نوزدهم میلادی، هنوز اثری از شعر سیاسی در ایران و عراق نبود و شعر وابسته به دربار و حاکمان بود، اما در نیمه دوم همین قرن، همراه با تغییر اوضاع سیاسی و ورود بیگانگان به این دو کشور، وهمزمان با پیوند شرق وغرب و پیشرفت حرکت ترجمه، شعر وارد مقوله های جدیدی همچون مسائل سیاسی و اجتماعی گشت. واما درمورد جمیل صدقی الزهاوی و ابوالقاسم لاهوتی، این دو شاعر از دو کشور همسایه اند و هردو تقریبا در یک دوره زمانی واحد زیسته اند وشرایط حاکم بر کشورشان تا حد زیادی شبیه به هم است، همانطور که شرایط سیاسی و اجتماعی که آندو درآن زیسته اند متشابه است. وبا وجود عدم ارتباط مستقیم یا غیر مستقیم بین دو شاعر، ما میتوانیم پدیده ای را که در شعرشان مشترک است برسی کنیم ، و آن پدیده مشترک، مضامین سیاسی است. این پایان نامه تحقیقی است در مورد دو شاعر پیشگام در ادبیات فارسی و عربی و هدف آن ایجاد پلی است بین ادبیات ایران و عراق بواسطه معرفی دو شاعرشان.