بیان موضوع: یکی از اهداف نظام تعلیم و تربیت گسترش شناخت یا دانایی (در رابطه با انسان و جهان) است و مهم ترین رکن شناخت، طرح پرسش است. لذا موضوع تحقیق حاضر "مطالعه نگرش اساتید، کارکنان و دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز بهار در مورد میزان موفقیت نظام آموزشی موجود در پرورش روحیه پرسشگری" می باشد. هدف کلی: این تحقیق سعی دارد با شناسایی رابطه بین مولفه های نظام آموزشی دانشگاه پیام نور با پرورش روحیه پرسش گری از دیدگاه اعضای هیات علمی، کارکنان و دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز بهار، گامی هرچند مختصر در جهت ارتقای سطح کمی و کیفی جامعه علمی کشورمان بردارد. روش تحقیق: تحقیق فوق از نوع کاربردی است که به شیوه ی پیمایشی (زمینه یابی) و از طریق پرسش نامه محقق ساخته که با طیف لیکرت و به شیوه تصادفی طبقه ای در سال تحصیلی 89-1388 بین 345 نفر دانشجو، 64 نفر استاد و 17 نفر کارمند به گردآوری اطلاعات لازم پرداخته است. یافته ها: آزمون فرضیه ها نشان داد که بین شیوه جذب دانشجو در نظام آموزشی موجود با پرورش روحیه پرسش گری دانشجویان رابطه وجود ندارد. اما بین سایر ابعاد نظام آموزشی شامل: محتوای نظام آموزشی، روش تدریس، فضای آموزشی، تجهیزات و امکانات و شیوه ارزشیابی با پرورش روحیه پرسش گری دانشجویان رابطه وجود دارد. افزون بر این تجزیه و تحلیل یافته ها حکایت از آن دارد که تنها در عامل « شیوه ارزشیابی نظام آموزشی موجود» بین نظرهای سه گروه تفاوت معنی دار وجود دارد (p<0.05) و برای سایر عوامل و نیز شاخص کلی بین نظرهای سه گروه تفاوت معنی دار مشاهده نمی شود(p>0.05) بدین معنی که دیدگاه آنان عموماً درباره میزان تاثیر عوامل ذکر شده یکسان بوده است.