این پژوهش به بررسی تأثیر کیفیت حسابرسی بر تصمیمات تأمین مالی و نسبت بدهی شرکت ها می پردازد. در راستای دستیابی به این هدف، تأثیر کیفیت حسابرسی (بر اساس اندازه موسسات حسابرسی) به عنوان متغیر مستقل، بر نسبت بدهی به عنوان متغیر وابسته، با در نظر گرفتن تأثیر برخی متغیرهای کنترلی، مورد بررسی قرار گرفت. سازمان حسابرسی و موسسه حسابرسی مفید راهبر به عنوان موسسات بزرگ حسابرسی مبنی بر این که کارشان از کیفیت بالاتری برخوردار است، در نظر گرفته شد. نمونه های انتخابی شامل 708 سال-شرکت، از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 81-87 بود. نتایج نشان می دهد که کیفیت حسابرسی بر نسبت بدهی شرکت ها تأثیر معنا داری ندارد. همچنین، با این که شرکت ها به زمان بندی بازار مبادرت می ورزند و مطابق با نظریه زمان بندی بازار، بین تغییرات در نسبت بدهی شرکت ها و بازده انباشته سهام در گذشته رابطه ای منفی وجود دارد، اما کیفیت حسابرسی تأثیر معناداری بر زمان بندی بازار شرکت ها ندارد.