شناخت اساطیر، خدایان و به خصوص ایزدبانو ایشتار، به عنوان منابع فرهنگی تمدن میانرودان، از موضوعات مورد بحث در این پژوهش است که راه گشایی ارزنده برای تحلیل نقش مایه های تصویرشده از اسطوره های مرتبط با ایشتار می باشد. چراکه کشف نمادها و پی بردن به ارتباط عوامل در فضای تصاویر مورد مطالعه، طریقه ی مصور کردن تصویرگر گذشته را از یک پدیده و درون مایه ی اسطوره ای با توجه به محدودیت های اجرایی نشان می دهد. در این راستا، منابع مکتوب مرتبط با ایزدبانو ایشتار، مطالعه و جمع بندی گردید و سپس بر مبنای مرور ادبیات اولیه ی تحقیق، نمادهای مرتبط با ایشتار شناسایی شدند. 66 تصویر به دست آمده نیز، به عنوان داده های بصری تحقیق، پس از گردآوری، به سه گروه عمده، (روایی، تمام تنه و سر ایشتار) تقسیم بندی گردیدند. داده های موجود در این گروه ها، توسط پرسش نامه ای مورد آزمون کمّی قرار گرفته و نتایج حاصله که به صورت 10 نمودار نمایش داده شده، به بحث کشیده شده اند. نتایج حاصله از مطالعه ی کمی-توصیفی نامبرده منجر به شناسایی خصوصیات و کارکردهای قابل استناد به ایشتار و یا عدم وجود آن ها در او شد. هم چنین، این نتایج برتری داشتن بعد وجودی خاصی را در مورد ایشتار اثبات می کند. فراوانی صفات و کارکردهای ایشتار، در عین نداشتن تناقض، ایزدبانویی را به تصویر می کشد که در بسیاری از امور اجتماع نقش مهمی داشته و وجودش، هر چند مجازی، برای اداره جامعه، پیشرفت تمدن، ادامه نسل بشر و بهبود روابط انسانی دارای الزام بوده است.