استفاده از خاکپوش بعنوان یکی از روش های شناخته شده در کاهش مصرف آب مورد توجه قرار گرفته است. بدین منظور آزمایشی بصورت اسپلیت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان تربت جام بر روی دو رقم خربزه انجام گردید، عامل آبیاری در سه سطح (دور آبیاری 6، 8 و 10 روز) بعنوان کرت اصلی و دو عامل خاکپوش (مخلوط خاکپوش کاه و شلتوک برنج، خاکپوش پلاستیک و بدون خاکپوش) و رقم (دو رقم خاتونی و قصری) بصورت فاکتوریل در کرت فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در صفات عملکرد، زودرسی، درصد قند، وزن میوه، تعداد میوه روی بوته، مقاومت به بوته میری و کنه، سطح برگ و رطوبت برای تیمارهای خاکپوش و دور آبیاری تفاوت معنی-داری وجود دارد. بیشترین سطح برگ و رطوبت خاک در خاکپوش پلاستیک مشاهده شد. بیشترین آلودگی به کنه و بوته میری در خاکپوش آلی به دست آمد. زودرس ترین میوه ها در دور آبیاری 8 و 10 روز با خاکپوش پلاستیک مشاهده گردید. خاکپوش پلاستیک باعث افزایش درصد قند در هر دو رقم خربزه شد. خاکپوش پلاستیک در دور آبیاری 6 روز باعث کاهش عملکرد و کیفیت میوه گردید، اما در دور آبیاری بیش از 8 روز باعث افزایش عملکرد و کیفیت میوه شد، که با توجه به مزیت در مصرف آب کمتر و بهبود عملکرد و کیفیت میوه برای مناطق خشک و کم آب توصیه می گردد.