هدف اصلی پژوهش، اثبات تأثیرات جهانی هنر ایران زمین بخصوص معماری می باشد. پژوهشگر با رویکردی باستان شناسانه به وقایع تاریخی، روند انتقال هنر و معماری ایران را به سایر سرزمینها بررسی می کند. فاصله زمانی حدود 8 قرن از پایان دوره ساسانی تا آغاز دوره رنسانس در اروپا با اتفاقات تاریخی زیادی از جمله جنگ، دیپلماسی، تجارت، دین و ایدئولوژی، همراه بوده که در انتقال هنر و معماری ایران دخیل بوده اند. پژوهشگر به پییشینه معماری ایران و تأثیر آن بر یونان و نیز جریانهای فکری و هنری قبل از ساسانیان و دامنه نفوذ آنها درغرب پرداخته تا سابقه تأثیرات را قبل از دوره ساسانی نیز نشان دهد. مسیحیت به عنوان عامل مهمی در روند روابط شرق و غرب به بحث گذاشته شده است. تأثیرات، گاه مستقیم بوده از طریق جنگ و تجارت و ... و گاه غیرمستقیم از طریق ملل همسایه همچون ارمنستان و بیزانس و یا از طریق تمدن اسلامی. محقق با تبیین و تشریح مختصات و مولفه های هنر و معماری ساسانی به مدلی جامع از این معماری دست می یابد و با بررسی معماری روم از آغاز تا رنسانس و با توجه به رویدادهای تاریخی، اثرات معماری ساسانی را در روم با شواهد باستان شناسی اثبات می کند. در این میان نقش تمدن اسلامی به عنوان شاخصی که هنرهای سرزمینهای تحت لوای اسلام را اخذ کرده و در دنیا از طریق فتوحات مسلمانان پراکنده می کند بسیار قابل توجه است بخصوص اینکه عمده هنر اسلامی ریشه در هنر ایرانی (ساسانی) دارد. در فصلی جداگانه چگونگی انتقال هنرهای دوره ساسانی به دوره اسلامی در ایران و سایر سرزمینها به بحث گذاشته شده است. زمینه های شکل گیری نهضت رنسانس و وام گیری آن از شرق و پایان قرون تاریک وسطی در اروپا بیان شده و در نهایت با ارائه شواهدی، تأثیرات فیزیکی معماری ساسانی را در کلیساهای رنسانس ایتالیا مشاهده می کنیم.