دو رویداد بسیار مهم و تاثیرگذار در تاریخ معاصر ایران، انقلاب مشروطیت و انقلاب اسلامی می باشند. این دو انقلاب که به فاصله حدود هفتاد سال از یکدیگر رخ داده اند باعث سرنگونی نظام های پیشین خود شده و نظام سیاسی جدیدی را مستقر کرده اند. اولین قانون اساسی ایران محصول انقلاب مشروطه و دومین قانون اساسی ایران نیز زاییده انقلاب اسلامی است. این دو قانون اساسی با وجود شباهت های فراوان، منجر به استقرار نظام های سیاسی نسبتا متفاوتی شدند. در این پژوهش قصد داریم نظریه حکومتی برآمده از این دو انقلاب را بررسی و سپس مقایسه کنیم. در این راه با بهره گیری از نظریه حکومتی برنارد کریک و شاخص های آن و با تکیه بر متون مذاکرات مجلس شورای ملی اول و مجلس خبرگان قانون اساسی به تحلیل نظریه حکومتی برآمده از انقلاب مشروطه و انقلاب اسلامی می پردازیم.