یکی از عمده ترین مشکلات عملیات ساختمانی جلوگیری از هر گونه تغییر شکل نامتعارف در پی سازه ها می باشد که اغلب می تواند منجر به تخریب آنها گردد. این مسئله به ویژه در سازه های آبی مستقر روی خاک های گچی از اهمیت بیشتری برخوردار است. در این تحقیق تلاش گردیده است تا با انجام آزمایشهای آبشوئی متعدد بر روی خاک مصنوعا گچی شده، تغییرات حجم در طی فرآیندآبشوئی اندازه گیری و بر اساس آن معادله فشار آب حفره ای مربوطه تعیین گردد. بدین منظور آزمایشهای تحکیم با شیب های هیدرولیکی اولیه متفاوت بر روی نمونه های با مقدار گچ وزنی ثابت انجام گردید. بر اساس نتایج حاصل از بررسی های آزمایشگاهی تغییرات حجم خاک نسبت به زمان در حین آبشوئی در خاک ماسه ای مصنوعئ گچی شده به صورت تابعی درجه دوم از زمان تعیین گردید که در آن مقادیر ثابت تابع پارامترهایی مانند نوع خاک، پراکندگی گچ، درصد گچ، شیب هیدرولیکی و گرما می باشند. سپس با استفاده از این رابطه معادله عمومی حاکم بر تحکیم خاک های گچی بسط داده شده و بصورت تحلیلی حل گردید. پس از مقایسه معادله تحکیم ترزاقی با معادله بسط داده شده در این تحقیق برای خاک گچی، مشخص شد که تفاوتی بین این دو معادله در بار های کم وجود ندارد. ولی با افزایش بار تفاوت بین مدل ترزاقی با مدل این پژوهش بیشتر میشود. این تفاوت در واقع حاصل از بخشی از فشار حفره ای است که ذرات گچ پیش از انحلال و آبشوی تحمل کردند و پس از انحلال، از مدل خاک گچی خارج شده اند. همچنین نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که تعیین ضریب تحکیم برای خاک های گچی از روش های معمول مانند روش جذر زمان و لگاریتم زمان نتایج قابل اعتمادی را بیان نمی کند. علت امر این است که روش های مذکور (روش جذر زمان و لگاریتم زمان) براساس روابط بین عامل زمان(tv) ودرصد تحکیم متوسط حاصل از تئوری ترزاقی استوار است و این روابط برای تحکیم خاک عای گچی صادق نمی باشند.