جریان برگشتی، سرعت جریان ایجاد شده در بستر دریا است که جهت آن به سمت دریا بوده و عامل اصلی اعمال تنش بر روی ذرات رسوب به سمت دریا و در نهایت حمل رسوب و فرسایش ساحل می باشد. در این مطالعه مدلی غیر خطی جهت تخمین توریع سرعت جریان برگشتی در مجاورت سازه های انعکاسی در ناحیه ساحلی ارائه شده است. مدل حاضر اصلاح مدل اولیه ای است که توسط اوکایاسو و همکاران در سال 1990 برای سواحل غیر انعکاسی ارائه شده، که با اصلاح بالا آمدگی سطح آب، تنش تابشی و شار جرمی اثرات ناشی از انعکاس درنظر گرفته شده است. غیر خطی بودن امواج نیز با استفاده از تئوری فنتون برآورده می شود و اندرکنش بین موج و جریان نیز در مدل لحاظ شده است. همچنین مدل چند جمله ای جدیدی جهت توزیع سرعت جریان برگشتی در مجاورت سازه های انعکاسی، بر پایه شواهد آزمایشگاهی ارائه شده است. داده های تجربی بر اساس مطالعات آزمایشگاه ساحلی دانشگاه کاگوشیما در ژاپن که شامل امواج منظم پیش رونده به سمت سواحل طبیعی و انعکاسی است، حاصل شده اند. در واقع با استفاده از شبکه های عصبی نوع gmdh مدلی جهت تخمین سرعت جریان برگشتی معرفی می شود. نتایج به دست آمده از مدل بوسیله مجموعه ای از داده های امواج تصادفی انجام شده در آزمایشگاه هیدرولیک امپریال کالج لندن در انگلستان مورد ارزیابی قرار گرفته اند (ضریب همبستگی برابر با 78 درصد). نتایج حاصله حاکی از دقت کافی مدل چند جمله ای است و توانایی شبکه عصبی نوع gmdh به عنوان یک ابزار قوی برای تخمین این پدیده را نشان می دهد. در مجموع نتایج حاصله مبین این واقعیت است که وجود شرایط انعکاسی در ساحل باعث تعدیل سرعت جریان برگشتی و میزان انتقال رسوب ناحیه ساحلی شده و بنابراین سبب تغییرات بستر کمتری نسبت به سواحل طبیعی می گردد. همچنین با اعمال اثرات غیرخطی امواج و اندرکنش موج- جریان نتایج حاصله از مدل ریاضی به طور محسوسی بهبود یافته اند.