ماسرال ها اجزای آلی ریز میکروسکپی در بخش با ارزش تشکیل دهنده زغالسنگ می باشند که شامل سه گروه لیپتینیت (اگزینیت)، اینرتینیت (فوزینیت) و ویترینیت هستند. خواص زغالسنگ، از جمله خاصیت کک شوندگی و قابلیت شناورشدن در عملیات فلوتاسیون تابعی از نوع و میزان ماسرال های تشکیل دهنده زغالسنگ است. هدف این پایان نامه بررسی گروه های ماسرالی در لایه های زغالسنگ در منطقه البرزشرقی بوده و تأثیر حضور آن ها را در فرآیند فلوتاسیون مورد مطالعه قرار داده است. نوع و میزان سه گروه ماسرالی برای زغال های منطقه البرزشرقی در مقاطع صیقلی قبل از انجام آزمایشات فلوتاسیون تشخیص داده شد، سپس با توجه به شناخت حاصل از ماسرال های منطقه ازمایشهای فلوتاسیون انجام و مورد تحلیل قرارگرفت. دونمونه k67 ونمونه p10 وهمچنین دونمونه k19و k59 به علت خواص مشابه ماسرالی بایکدیگر ترکیب شدند. سپس آزمایش های فلوتاسیون برروی نمونه ها انجام شد و ارتباط شستشوپذیری زغالسنگ با پتروگرافی آن مورد بررسی قرار گرفت. برای تمام نمونه ها 4 پارامتر، مقدار کلکتور(گازوئیل) ،کف ساز(روغن کاج)، درصد جامد وعامل ph در سه سطح (مقدارزیاد، مقدارمتوسط، مقدارکم) درنظر گرفته شد و با استفاده از روش طرح آزمایش تاگوچی بازیابی بهینه پیش بینی شد. سطوح بهینه برای 4 پارامتر متغیر توسط نرم افزار minitab پردازش شد. به این ترتیب که برای نمونه k5 که دارای بیشترین بازیابی است، مقدار درصد جامد سطح 1 (حد پایین) و برای کف ساز و ph سطح 2 (حد متوسط) و کلکتور سطح 3 به عنوان سطوح بهینه انتخاب شدند. نتایج نشان دهنده نقش تعیین کننده ماسرال ها در فرآیند فلوتاسیون است. بررسی های انجام گرفته نشان داد که ویترینیت دارای بالاترین قابلیت شناورشدگی و اینرتینیت و اگزینیت، به ترتیب در مراتب بعدی می باشند. همچنین مطالعات نشان می دهند که رطوبت، خاکستر و موادفرار دارای تأثیر منفی بر بازیابی می باشند. نتایج حاصل از این پایان نامه می تواند در مخلوط سازی نمونه های استخراجی از معادن مختلف براساس گروه ماسرال ها، خوراک دهی نمونه ها با درصد ویترینیت بالاتر به کارخانه و یا اولویت بندی استخراج لایه ها با حداکثر میزان ویترینیت و حداقل میزان لیپتینیت که پاسخ مناسبی در فرآیند فلوتاسیون می دهند، موثر واقع شود.