چکیده هدف این پژوهش ، بررسی اثر بخشی شناخت درمانی گروهی بر دلزدگی زناشویی بوده است . جامعه ی مورد مطالعه شامل زنان متاهل شاهد و ایثارگردارای دلزدگی زناشویی در شهر مرودشت در سال 89-88 می باشد . حجم نمونه 30 نفر بوده که بر اساس بالاترین نمره در مقیاس و ابزار مورد نظر استفاده شده که به شیوه ی نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند و به شیوه ی تصادفی در دو گروه مساوی آزمایشی و گواه قرار گرفتند . طرح این پژوهش از نوع آزمایشی با استفاده از پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل است . ابتدا برای هر دو گروه با استفاده از پرسشنامه ای که قبلا اعتبار و روایی آن بررسی و تایید شده بود ( مقیاس دلزدگی زناشویی پانیز ) پیش آزمون اجرا شد . سپس گروه آزمایش به مدت 2 ماه و هفته ای 2 ساعت تحت مشاوره ی گروهی به شیوه شناخت درمانی قرار گرفتند در پایان دوره مجدداً پس آزمون بر روی هر دو گروه با استفاده از تحلیل کواریانس مورد بررسی قرار گرفت ونتایج زیر بدست آمد : - آموزش شناختی به شیوه گروهی میزان دلزدگی ، از پاافتادگی جسمی ، عاطفی و روانی را کاهش می دهد واژه های کلیدی : شناخت درمانی گروهی ، دلزدگی زناشویی