در این پژوهش، هدف، علاوه بر بررسی ویژگیهای بنیادی که منجر به شکل گیری سبک سوئیس شده است، بررسی وجود تأثیر آن بر پوسترسازی معاصر ایران است. بدین منظور، به بررسی کشور سوئیس، ویژگیهای اقلیمی و فرهنگی آن و نحوه شکل گیری سبک سوئیس پرداخته شده است و در ادامه آن هنر پوسترسازی در ایران مد نظر قرار گرفته است و با انجام مطالعات موردی و کسب آمار از طریق آن به روش توصیفی – تحلیلی، سعی بر آن شده است تا به ارتباط میان پوسترهای طراحی شده در کشور سوئیس و پوسترهای ایرانی، پی برده شود. طراحی پوستر در کشور سوئیس، اگرچه از سالهای دور مورد توجه بوده است، اما بعد از جنگ جهانی اوّل، معنای تازه ای می یابد و به واسطه قابلیت های فراوان این کشور از جمله موقعیت اقلیمی و قرار گرفتن در قلب قاره اروپا، تسلط اکثر ساکنان آن سرزمین به سه زبان بین المللی و به دلیل ساختار منطقی در خلق آثار گرافیکی، توانست در مدت زمان کوتاهی در سراسر جهان تأثیر شگفت انگیزی از خود بر جای گذارد. موفقیت سوئیس در طراحی پوستر، به واسطه ویژگیهایی مانند قانونمندی، نظم و منطق، ساختار متکی به گرید، غلبه فضای منفی، اهمیت طراحی حروف و پرهیز از زوائد و عناصر بصری اضافی، باعث گردید تا سبک سوئیس به عنوان سبکی بین المللی بر گرافیک کشورهای اروپایی و بطور کلی گرافیک مغرب زمین، تأثیرگذار شود. به واسطه این تأثیر، گرافیک شرق از این دنباله روی دور نماند و گرافیک ایران نیز، نه به بصورت مستقیم، بلکه از طریق گرافیک غرب و همچنین علاقه مندی هنرمندان این سرزمین، تحت تأثیر ویژگیهای مکتب سوئیس قرار گرفت.