مستند احکام فقهی از نظر محقق حلی کتاب، سنت، اجماع، دلیل عقل است.میزان استناد محقق حلی در بخش نکاح و طلاق شرایع به این ادله نسبت به سایر ابواب فقهی بیشتر است.محقق حلی در بخش نکاح وطلاق به ظواهر کتاب و خبر واحد ثقه استناد می کند اگرچه به خبر به عنوان موید حکم نیز استناد کرده است .وی برای پذیرش خبر به مسائلی چون اشهر بودن و در رد روایت نیز به ملاکاتی چون شذوذ و اعراض اصحاب توجه کرده است هرچند که آن روایت صحیح باشد .صاحب شرایع در بسیاری از موارد از اجماع به عنوان دلیل بر حکم شرعی استفاده کرده است. علاوه بر آن استصحاب را نیز به عنوان دلیل می داند. از آرای فقهی خاص محقق حلی می توان به جواز انشای صیغه نکاح به زمان مستقبل و تردید در محدود کردن حق فسخ زن تنها به موردی که شوهرش حتی در اوقات نماز هم دیوانه باشد، اشاره کرد.