چکیده این پژوهش با هدف بررسی اثر بخشی درمان شناختی رفتاری بر میزان افسردگی مادران کودکان اوتیستیک انجام گرفته است. از بین مادران کودکان اوتیستیک مراجعه کننده به کلینیک ذهن زیبا که درسال 1389 در این مرکز حضور داشتند به روش تصادفی ساده از نمونه در دسترس، 20 نفر از مادران این کودکان، انتخاب شدند و در دو گروه 10 نفری ( گروه آزمایش و گروه کنترل ) با روش تصادفی قرار داده شدند. بدین صورت به منظور تشخیص دقیق، آزمون افسردگی بک و پرسش نامه افکار خود آیند منفی توسط آزمودنی های هر دوگروه تکمیل شد. سپس گروه آزمایش در 10جلسه و هرجلسه90 دقیقه تحت درمان به روش شناختی رفتاری قرار گرفتند و برای گروه کنترل هیچ مداخله درمانی انجام نپذیرفت. اطلاعات بدست آمده از دو مرحله ارزیابی ( پیش آزمون و پس آزمون ) با آمار توصیفی ( میانگین، انحراف استاندارد، واریانس و ........) و آمار استنباطی ( t مستقل و تحلیل کوواریانس ) تجزیه و تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد که در مرحله پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون، تفاوت گروه آزمایش و گروه کنترل در نمرات آزمون های افسردگی و افکار خود آیند منفی معنی دار بود (05/0>p ). می توان این گونه نتیجه گیری کرد که درمان شناختی رفتاری درکاهش میزان افسردگی مادران کودکان اوتیستیک، موثر است. کلید واژه ها : cognitive behavior therapies درمان شناختی رفتاری depressionافسردگی automatic thinks افکار خود آیند autistic children کودکان اوتیستیک