چکیده با توجه به اهمیت نم زدایی از گاز طبیعی در صنعت پالایش گاز، ارائه یک جاذب مناسب برای نم زدایی از گاز به شیوه جـذب سطـحی از اهمـیت ویژه ای برخـوردار است. به دلیل ساختار مناسب و وجود خلل و فرج بسیار و منظم در نانولوله های کربنی، این مواد دارای خواص منحصر به فردی به عنوان جاذب هسـتند، اما ضـعف نانولوله های کـربنی به عنوان جاذب رطوبـت، ظرفیت کم جذب آن ها می باشد. در این پژوهش نانولوله های کربنی به عنوان جاذب رطوبت انتخاب شده اند که برای اصلاح ظرفیت جذب آن ها از بین روش های موجود همچون حرارت دهی، آغشته سازی و عامل دار کردن نانولوله ها از روش عامل دار کردن استفاده شده است. برای این منظور، گروه عاملی سولفونیک اسید به عنوان یک نم زدای بسیار قوی انتخاب گردید و طی واکنشی گروه عاملی هیدروکسیل(oh) با گروه عاملی سولفونیک اسید (oso3h)، جایگــزین گردید. با آزمایش هایی همچون آنالیزعنصری(chns) ، آنالیز حرارتی (tga, dtg) و طیف سنجی ftir، تشکیل گروه عاملی سولفونیک برسطح نانولوله های کربنی تأیید گردید. با انجام آزمایش های جذب سطحی توسط این دو جاذب، توانایی جذب این دو جاذب در نم زدایی از گاز مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. برای انجام این آزمایش ها از یک مخـزن ناپیوســته جـذب استفاده گردید. ایزوترم هـای تجربی در دو دمای 17 و 23 درجه سانتی گراد و در فشار 10 بار به دست آمدند که نتایج حاصل نشانگر این موضوع هستند که جاذب اولیه نسـبت به جاذب سنتز شده دارای میزان جذب بیشتری در رطوبت های پایین است اما میزان جذب جاذب سنتز شده در رطوبت های میانی به طور ناگهانی افزایش می یابد. همچنین در این مطالعه نشان داده شده که ایزوترم های تجربی به دست آمده با مدل های تعادلی cmms و cimf دارای تطابق قابل قبولی با نتایج تجربی می باشند.