تغییرات اپی ژنتیکی نقش مهمی را در بازآرایی ساختار و عملکرد کروماتین هسته ای بازی می کنند. در تکوین سیستم عصبی مرکزی، دخالت مولکول هایی که هیستون داستیلازها ((hdacs نامیده می شوند و بیان ژن ها را در سلول های عصبی و در سلولهای پشتیبان تنظیم می کنند نشان داده شده است. با این وجود تمام این مولکول ها، که به چهار کلاس مختلف پروتئینی تعلق دارند، لزوما" در طی تکوین سیستم عصبی بیان نمی شوند. به طور مثال، اگرچه در سال های اخیر نقش برخی از اعضای کلاس 1 تا 3 و به خصوص کلاس 2 از پروتئین های هیستون داستیلازی در تنظیم بیان برخی از ژن ها و از جمله ژن های درگیر در تکوین سلول های سیستم عصبی مشخص شده است، بعضی از آن ها در هیچ فرآیند تکاملی سلولی بیان نمی شوند و در دربار? نقش و عملکرد پروتئین های کلاس 4 هیستون داستیلازی در این فرآیند، تنها اطلاعات اندکی در دسترس است. در این تحقیق ما با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمرازی رونویسی معکوس reverse transcription-pcr)) و به دنبال آن واکنش زنجیره ای پلیمرازی کمی ((real-time quantitative-pcr، تغییرات بیان ژن hdac11 متعلق به خانواد? 4 از آنزیمهای هیستون داستیلازی را در نقاط زمانی مهم تکوین مغز موش آزمایشگاهی در دوران جنینی در بافت کورتکس برای نخستین بار؛ و همچنین در طی تکوین بعد از تولد در هر دو بافت کورتکس و هیپوکامپ مغز در شرایط آزمایشگاهی ((in vivo اندازه گرفته ایم. همچنین با برش گیری و رنگ آمیزی بافت مغز، روند نورون زایی و نقش احتمالی hdac11 در این روند یعنی در طی تکامل قبل از تولد را بررسی کرده ایم. نتایج آزمایشات ما نشان دهنده روند افزایشی بیان ژن hdac11 در طی تکوین جنینی کورتکس و هم چنین تکامل بعد از تولد کورتکس و هیپوکامپ است. این روند افزایشی بیان ممکن است موید دخالت این مولکول اجدادی تکاملی در تکوین بافت کورتکس، هم در دوران جنینی و هم در دوران بعد از تولد؛ و همچنین طی مراحل تکوین بعد از تولد بافت هیپوکامپ در مغز موش آزمایشگاهی باشد