مجتمع های فولادسازی همواره جزء کارخانه های آلاینده محیط زیست بوده اند و باعث آلوده شدن محیط شهری و روستایی شده اند. از این رو دولت ها جهت حفاظت از محیط زیست، به وضع قوانین و استاندارد های انتشار آلاینده ها اقدام ورزیده اند. اقتصاددانان همواره در پی ارزیابی تأثیر انواع مقررات دولتی بر فعالیت تولیدکنندگان و صنایع و در مقیاس کلی تر اقتصاد، بر آمده اند. مقررات زیست محیطی یکی از انواع مقررات دولتی می باشد که می تواند بر روی بهره وری کارخانه های فولادسازی اثرگذار باشد؛ از این رو اقتصاددانان درصدد ارزیابی تأثیر مقررات زیست محیطی بر بهره وری بر آمده اند. از سوی دیگر، شاخص های متداول بهره وری بدون لحاظ خسارات زیست محیطی، به محاسبه بهره وری می پردازند؛ این در حالی است که محیط زیست یکی از منابع استفاده شده این کارخانه ها در فرآیند تولید می باشد بنایراین این شاخص ها به ارائه نتایج گمراه کننده در خصوص بهره وری کارخانه های آلاینده محیط زیست می پردازند. هدف این پایان نامه ارزیابی تأثیر مقررات زیست محیطی بر رشد بهره وری کارخانه فولاد مبارکه اصفهان در طول دوره 1389-1380 و محاسبه شاخص بهره وری اقتصادی زیست محیطی برای این دوره می باشد. در پایان نامه پیش رو، به منظور اندازه گیری بهره وری از شاخص مالم کوئیست استفاده شده است و اجزاء شاخص فوق، تغییرات فنی و تغییرات کارایی نیز محاسبه شده است. در پایان نامه حاضر با توجه به ارتباط بین تابع فاصله محصول و تابع تولید، تابع تولید کاب- داگلاس را در شاخص مالم کوئیست وارد نموده و به محاسبه رشد بهره وری بدون مقررات زیست محیطی پرداخته شده است. به منظور محاسبه رشد بهره وری با وجود مقررات زیست محیطی از برنامه ریزی غیر خطی استفاده شده است. تابع هدف در مسئله بهینه یابی، تابع تولید می باشد و محدودیت ها شامل محدودیت های عوامل تولید و محدودیت مقررات زیست محیطی می باشد. به منظور محاسبه رشد بهره وری اقتصادی- زیست محیطی، عامل تولید کاهش محیط زیست را در تابع تولید لحاظ نموده و مانند رشد بهره وری متداول به محاسبه رشد بهره وری پرداخته شده است. در حالی که نتایج محاسبه رشد بهره وری متداول بدون وجود مقررات زیست محیطی و با وجود مقررات، نشان دهنده ی اثر منفی مقررات زیست محیطی بر رشد بهره وری متداول می باشد، محقق بیان می دارد که این مقایسه به دلیل لحاظ ننمودن خسارات زیست محیطی در بهره وری غیرقابل استناد و اشتباه می باشد. به همین منظور محقق به معرفی شاخص رشد بهره وری اقتصادی- زیست محیطی به عنوان شاخصی جامع تر از رشد بهره وری اقتصادی (متداول) پرداخته است. نتایج حاصل از محاسبه رشد بهره وری متداول با وجود مقررات زیست محیطی و بدون وجود مقررات نشان دهنده پایین تر بودن میانگین رشد بهره وری متداول با وجود مقررات از میانگین آن بدون وجود مقررات می باشد. نتایج حاصل از محاسبه رشد بهره وری اقتصادی- زیست محیطی نشان دهنده پایین تر بودن میانگین رشد بهره وری اقتصادی- زیست محیطی از رشد بهره وری متداول می باشد. میانگین رشد بهره وری اقتصادی- زیست محیطی از میانگین رشد بهره وری با وجود مقررات نیز پایین تر می باشد.

به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف شوری بر شاخص های زراعی سیاهدانه، آزمایشی در دو مرحله، یکی به صورت طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار جهت انجام آزمون جوانه¬زنی در آزمایشگاه و دیگری به صورت بلوک¬های کامل تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار، به منظور اعمال تنش شوری به گیاه در گلخانه، ترتیب داده شد. تیمارها شامل غلظت¬های صفر، 50، 100، 150 و 200 میلی مول نمک کلرید سدیم بود. نتایج نشان داد که با افزایش سطوح شوری، درصد سدیم افزایش ولی درصد جوانه¬زنی بذر، طول گیاهچه، وزن گیاهچه، مقدار نسبی آب برگ، شاخص پایداری غشا، طول ریشه، ارتفاع بوته، تعداد شاخه¬های فرعی، تعداد برگ، وزن خشک اندام¬های هوایی، عملکرد بیولوژیک تک بوته، تعداد گل در هر بوته، تعداد بذر در هر کپسول، تعداد بذر در هر بوته، عملکرد اقتصادی تک بوته، وزن هزار دانه، شاخص برداشت و طول دوره رشد کاهش یافت. مقدار این کاهش در غلظت 100 میلی¬مولار نمک، بیشتر از غلظت 50 میلی¬مولار بود. اگرچه بوته¬های سیاهدانه در تیمارهای 150 و 200 میلی¬مولار نمک از بین رفتند ولی این گیاه قادر است تا سطح شوری 100 میلی¬مولار نمک را تحمل کند و حتی عملکرد اقتصادی تولید نماید.